Plasterk is de klokkenluider, Omtzigt de betrapte en wraakzuchtige hotemetoot

Het zal je fractievoorzitter maar wezen

Pieter Omtzigt leende de dienstauto van verkenner Plasterk voor een ritje naar zijn hotel. Hij had eigenlijk een taxi moeten bestellen. Nu draaide de belastingbetaler  voor zijn vervoerskosten op.

U en ik zouden hier onze schouders over op halen. Waarom zou die dienstwagen niet even heen en weer rijden? Je kunt ook zeggen dat het onderdeel was van het verkenningsproces. Zo niet onze Pieter, kampioen van de loepzuiverheid. Na zes maanden drukt deze faux pas nog steeds zwaar op hem, ook al zegt het katholiek recht dat de gelovigen bij twijfel de voor hen meest voordelige aanpak mogen kiezen. Tegelijkertijd meent Omtzigt dat zijn zonde een zaak moet blijven tussen hem, Onze Lieve Heer en zijn biechtvader. Anders was hij niet zo pissig geworden toen Plasterk er over vertelde. Hij mag daarom geen premier meer worden.

Plasterk heeft al excuses aangeboden voor zijn loslippigheid maar dat was Omtzigt niet genoeg. Nu gaat hij  voor het oog van heel Nederland door het stof. Met een excuus op de voorpagina van De Telegraaf.

Het is het klassieke verhaal. Hotemetoot straft klokkenluider en klokkenluider vernedert zich publiekelijk.

Als het ritje in de dienstwagen zo ernstig is, dan moet niet Plasterk maar Pieter Omtzigt de politiek verlaten. Nu hij openlijke excuses eist van iemand die de feiten op tafel legt, toont hij aan wél de allerlaatste te zijn die met de burgers van Nederland een nieuw sociaal contract kan sluiten.

Ook al omdat integere Pieter zwijgt over een tweede affaire Plasterk. Deze heeft zich op slimme wijze patenten voor vaccins en medicijnen tegen kanker toegeëigend die berusten niet op zijn eigen onderzoek maar op dat van het Amsterdams Medisch Centrum (AMC). Vervolgens heeft hij die met enkele kompanen voor €34 miljoen euro verkocht aan het Amerikaanse bedrijf CureVac. Dat zal er niets mee doen en voorkomen dat anderen op de weg van het AMC voortgaan. CureVac verkoopt liever de eigen producten en kan zo potentiële concurrenten de pas af snijden.

Voor zulk gedrag – wettelijk misschien toegestaan maar gespeend van elke ethiek – vraagt Omtzigt géén excuses.

Het zal je fractievoorzitter maar wezen.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschaal niet uit de publieke opinie mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin ook al is de laatste put nu dicht. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: er zijn naast de Palestijnen meer volkeren zonder staat.