Plannen voor jeugd-ggz brengen ons terug naar de middeleeuwen

Als je iets aan je nieren, hart en bloedvaten, lever of longen mankeert ben je ziek. Heb je iets aan je hersenen dan ben je gek. Het klinkt heel simplistisch, iets waar alleen de domste der botte horken voor uit zullen komen, maar ik vrees dat toch veel mensen er zo over denken. Sterker nog de jeugd-ggz dreigt volgend jaar in handen te komen van lokale overheden. Politiek Den Haag denkt er dus al zo over.

Suikerziektepatiëntjes vallen niet meer volledig onder de geneeskundige wetten. Dat zul je natuurlijk nooit horen. Maar waarom klinkt dit bij psychiatrische patiënten dan niet net zo onlogisch? Waarom zouden hierbij de ziektekosten anders werken en belangrijker, waarom zou de afstand tot een arts hier groter zijn? Of moet je binnenkort soms ook met een gebroken been eerst naar de gemeente?

Mijn enige verklaring is dat psychiatrie niet als echte geneeskunde wordt gezien. Niet in politiek Den Haag en niet in de publieke opinie. Wat is het dan? Leven we nog in de Middeleeuwen?

Autiklas Als docent heb ik wat ervaring met kinderen met een psychische ziekte. Ik gaf onder andere Nederlands aan een zogenaamde Autiklas, aan leerlingen met verschillende vormen van autisme. Deze kinderen niet direct naar een arts verwijzen, maar eerst langs de jeugdzorg, dat zou ronduit kolderiek zijn. Gevaarlijk. Arme, arme ouders ook.

Met de beste bedoelingen van de wereld zal daar gespit worden in de omgeving van het kind, totdat het echt mis gaat en er wel een psychiater bij moet komen. Te laat. Omgekeerde wereld. Alsof je met een gebroken arm uitgebreid met een klimrek in gesprek gaat, omdat het daar gebeurde, in plaats van naar de eerste hulp te gaan.

Met bezuinigen heeft het natuurlijk ook niets te maken. Op lange termijn worden de problemen, dus ook de kosten, alleen maar groter.

Verzet Het idee dat er volgend jaar zieke kinderen zijn die van de gemeente/jeugdzorg afhankelijk zijn voor hun behandeling, dat is beangstigend. Je kan dan maar beter zorgen dat je iets aan je nieren, hart en bloedvaten, lever of longen mankeert.

Gelukkig is er al flink verzet van alle, vooral zorg-professionele, kanten. De wet is helaas al door de Tweede Kamer gekomen, maar de Eerste Kamer zal er eind deze maand een beslissing over nemen.

Petitie De petitie tegen dit plan is al door meer dan tachtigduizend mensen getekend. Dat is best veel, maar het zouden er veel meer moeten zijn voor mijn gevoel, want het plan is echt te bezopen voor woorden.

De publieke opinie wordt wellicht nog wat verblind door de discussie die al wat jaren veel verjaardagsfeestjes afstruint. Over al die zorgrugzakjes/labeltjes die er tegenwoordig voor kinderen zijn. Over al die drukke kinderen bijvoorbeeld, die ADHD krijgen aangepraat. Maar dat is echt een ander onderwerp. Dit gaat over zieke kinderen die geen directe toegang meer krijgen tot de gezondheidszorg. Patiënten die medische hulp nodig hebben, maar die dit uit zogenaamde bezuinigingsoverwegingen niet gelijk krijgen. Dit is niet alleen ondoordacht, maar vooral zeer onverantwoord.

Maar ach, het gaat maar over een afwijking in de hersenen, hoe durf ik dat een ziekte te noemen? Wat heeft dat nou met geneeskunde te maken? Daar zit natuurlijk vooral iets mystieks achter. Eén orgaan van ons lichaam is immuun voor ziekte. Dat kan enkel gekte oplopen. Welkom in de middeleeuwen.

Dit artikel verscheen eerder op het weblog van Nicky Samsom. Volg hem ook op Twitter