Plak de webcam maar af, want oom agent kijkt mee!

Over drie weken stemt de Tweede Kamer over het wetsvoorstel Computercriminaliteit III. Het klinkt wellicht wat stoffig, maar wie even aan het oppervlak schuurt, ontdekt dat dit wetsvoorstel een rechtstreekse inbreuk op onze privacy vormt. Dit wetsvoorstel geeft de politie ongekend veel bevoegdheden. Ze mag stiekem inbreken in computers, data kopiëren, toevoegen en wissen. De politie mag meekijken met webcams, afluisteren via de microfoon van een computer en live meekijken wat iemand typt. Oom agent kijkt dus live met u mee. Privacyorganisatie Bits of Freedom spreekt van de meest verregaande wet ter wereld op dit gebied.

Want waar deze wet in voorziet, is dat willekeurige mensen gebruikt kunnen worden om verdachten te traceren en te observeren. Kortom, de politie komt zonder uw toestemming uw huis binnen om iemand anders in de gaten te houden. Sterker nog, uw toestemming is niet eens vereist, want de politie mag dit zelfs doen zonder uw medeweten. Accepteert u dat?

Het ‘ik heb toch niets te verbergen’ argument Desondanks zulIen sommigen hier geen bezwaren in zien, want zo stellen de meesten dat ‘ik toch niets te verbergen heb’. Dat klopt. De meesten van ons beramen geen misdrijf en zijn netjes opgevoed. Maar geeft u zomaar uw wachtwoorden aan anderen? Geeft u zomaar uw foto’s (ook de pikante selfies wellicht) aan iedereen? Mag de politie, ook al heeft u niets te verbergen, al uw whatsapp berichten lezen? Ik dacht het niet.

En dat is precies het punt waar het om draait. Waar ligt de grens? Wanneer heeft u recht op privacy en wanneer mag de overheid alles van u weten? Onder het motto  ‘het doel heiligt de middelen’  wordt nu nauwelijks rekening gehouden met het recht op privacy. Om een mogelijke verdachte in de gaten te kunnen houden, wordt het recht op privacy van een willekeurig individu volledig geschonden. Daar mag de Tweede Kamer niet akkoord mee gaan.

Kloof tussen burger en politiek mag niet groter worden Hoogleraren en beroepsprofessionals maken zich grote zorgen over de invoering van deze  wet. De machtsverhouding tussen burger en overheid komt in een zeer scheve verhouding te staan. Voorzitter Bas Filippini van Privacy First noemt de maatregelen zelfs het doodknuppelen van de rechtsstaat. Want alhoewel de wet al in 2013 bedacht en opgesteld is, is pas sinds de aanslagen in Parijs het wetsvoorstel ingediend bij de Tweede Kamer. De toenmalige minister van Veiligheid en Justitie moet dit voorstel al eerder bedacht hebben, maar wachtte op een ‘mooi’ moment. Een ‘mooi’ moment met als doel een grondig debat over dit wetsvoorstel uit de weg te gaan.

De zoektocht naar draagvlak (lees: timing) en de heftige kritiek van het maatschappelijk veld, moet toch te kennen geven dat het eventuele aannemen van dit wetsvoorstel de kloof tussen burger en politiek alleen maar vergroot. Het is dan ook aan onze volksvertegenwoordigers deze kloof te dichten en de balans tussen overheid en burger in eren te herstellen. In het geval dit niet gebeurt, raad ik u sterk aan uw webcam af te plakken en uw elektronica zo min mogelijk te gebruiken. Big brother is watching you!