Welke keuze Groep Omtzigt gaat maken voor de komende verkiezingen is nog ongewis. Zo kort voor de verkiezingen van november 2023 nog tijdig een eigen kandidatenlijst rond krijgen is uitgesloten. Dat kost nu eenmaal een goede voorbereiding en heel veel tijd.
Het doorgaan als eenmanspartij kan zinvol zijn voor Pieter Omtzigt. Als poortwachter van onze rechtsstaat en onderzoeker van misstanden. Maar politieke invloed als eenmansfractie heeft hij dan nog steeds niet. Echt iets veranderen kan alleen als je dat met een meerderheid van stemmen politiek kunt afdwingen.
Als mega-stemmentrekker kan hij wellicht veel van zijn gedachtegoed en zijn sociaal contract realiseren bij een andere politieke partij waarvan het partijprogramma veel overeenkomsten heeft met zijn politiek gedachtegoed, waarover hij al menig rapport heeft geschreven en lezingen heeft gehouden.
Carolien van der Plas heeft al meerdere keren in de media aangegeven dat ze met Omtzigt wil onderzoeken of hij zich wellicht bij de BBB zou kunnen aansluiten. Misschien dat andere partijen die wens ook hebben maar dat nog niet openlijk hebben uitgesproken.
Het CDA zou in theorie een geschikte partij zijn om hem met zijn gedachtegoed terug te halen maar de kans daarop kan als uitgesloten worden geacht. Begrijpelijk gezien de wijze waarop Omtzigt door die partij is behandeld. Het geplaagde CDA realiseert zich heel goed dat ze zelf de kip met de gouden eieren hebben geslacht met de uitlating “functie elders” bij de onderhandelingen over Rutte IV.
Als eenmansfractie Groep Omtzigt doorgaan heeft voor het type politicus Omtzigt als dossiervreter alleen maar nadelen. Je werkt je letterlijk in je eentje het schompes zonder veel hulp van medewerkers en assistenten met een vergroot risico op uitval vanwege overwerkt zijn door de onmogelijkheid om werkzaamheden te kunnen delegeren aan collega’s en beleidsmedewerkers.
Vanuit het privébelang van de politicus Omtzigt zou de beste keuze zijn om aansluiting te zoeken bij een partij die zijn gedachtegoed kan omarmen en hem volledig kan faciliteren in zijn politieke werkzaamheden.
Misschien is het raadzaam dat Pieter Omtzigt een ervaren rot uit het bedrijfsleven eens vraagt hoe ze daar met werknemers omgaan die van een buitencategorie zijn. Die buitencategorie werknemers worden alleen ingezet op hun sterke punten en bewust ontzien op hun zwakke plekken. De politiek kan daar nog veel van leren.
Als Omtzigt verstandig is gaat hij op zoek naar een geschikte partij met voldoende potentiële zetels die zijn gedachtegoed en zijn kwaliteiten als dossiervreter omarmt en hem daarbij alle faciliteiten verstrekt die hij nodig heeft om zijn sterke punten te kunnen gebruiken. Alleen op die wijze kan de politiek nog lang plezier hebben van het door vriend en vijand genoemde beste Tweede Kamerlid.