Pieter Derks lijdt door de pandemie aan massawoede

Door de pandemie heeft Druktemaker Pieter Derks last gekregen van ‘massawoede’. “Als ik heel veel mensen bij elkaar zie, word ik automatisch woest. Mijn brein kan er niet meer mee omgaan. Ik ben geconditioneerd en ik hoop dat ik er op een dag wel weer vanaf kom, want ik ben cabaretier en het is verdomd onhandig om op te komen lopen in een theater en dan alleen nog maar te kunnen denken: ‘Schandalig! Kijk nou, al die mensen! Kijk hoe dicht ze op elkaar zitten. Hoe durven ze? Een klap in het gezicht van onze helden in de zorg. Kunnen wij zo weer in lockdown omdat zij zo nodig naar mijn voorstelling moesten, stelletje egoïstische klapharken’.”

Steeds maar anderen de schuld geven, is een vergissing, stelt Derks. “Dat is nou net de val waar wij niet in moeten trappen. Dat wij elkaar de maat staan te nemen, terwijl we degenen die het beleid maken, lekker verder laten prutsen. Dat is misschien nog wel het moeilijkste voor mijn brein: niet boos worden op degenen die een feestje organiseren in de Zandvoortse duinen terwijl het in een Biddinghuizer weiland niet kan, maar op degene die er zo’n enorme onlogische puinhoop van gemaakt heeft dat we allemaal hopeloos in de war zijn.”