Piemel-stress

Geruststellende zinnen zijn eigenlijk het bijproduct van stress.

‘Van kleine meisjes wordt het minder geaccepteerd als ze met hun geslachtsdeel spelen, in ieder geval niet zoals we het normaal vinden dat bijvoorbeeld jongetjes in bad aan hun piemel zitten, daar bestaat een ongelijkheid”, zegt de collega-journaliste waarmee ik koffie drink. “Sorry, misschien komt het door het ontbreken van pedofiele gevoelens, maar ik heb nooit over dit onderwerp nagedacht”, reageer ik ietwat beduusd.

Ons gesprek bereikt dit punt omdat de collega een stuk schrijft over stress-regulatie bij peuters. Een deskundige die ze interviewde, vertelde dat jongens soms naar hun kruis grijpen als ze een situatie spannend vinden. “Goed woord trouwens, ‘stress-regulatie’, ook volwassenen doen natuurlijk allerlei dingen om zich relaxter te voelen”, peins ik hardop. “Zolang je tijdens een taai interview maar van je lul afblijft”, grijnst mijn gesprekspartner.

Nadat we hebben afgerekend, wandel ik naar de openbare bibliotheek om te werken aan mijn columns. In de grote entreehal stuit ik op een project dat ‘Schilder je stress weg’ heet. Bezoekers worden uitgenodigd een bijdrage te leveren op drie manshoge houten panelen die in een u-vorm staan opgesteld. De borden zijn al bijna helemaal volgekladderd, nieuwsgierig naar de stress die onder mijn stadsgenoten leeft, bekijk ik het geheel.

Links bovenaan het rechterpaneel schilderde iemand met lichtgroene verf het woord ‘piemel’. Sowieso staan er veel woorden, wat bewijst dat we in een door en door geciviliseerde samenleving als de onze voortdurend tekst nodig hebben om op de been te blijven. ‘Je bent goed genoeg’, lees ik, en: ‘Leef in het nu’. Op de roltrap naar de eerste verdieping vraag ik me af of de tekst-bijdragers aan de opdracht voldeden.

Met ‘Schilder je stress weg’ wordt volgens mij bedoeld dat mensen hun innerlijke spanning visualiseren met verf. Geruststellende zinnen zijn eigenlijk het bijproduct van stress. Plotseling stel ik me mijn eigen zorgen voor als een reusachtige paars-rode fallus, waar ik de hele dag lichtgroene woorden omheen kalk.