Patiënten die dreigen te sterven door medicijnentekort, dáár moet het in de formatie over gaan

De onderhandelende coalitiepartijen PVV,BBB, VVD en NSC willen volgens uitgelekte berichten een verlaging van de eigen bijdrage in de zorg mogelijk maken. Onderzoek wijst uit dat door de hoge eigen bijdrage, van 385 euro per verzekerde per jaar, patiënten met een laag inkomen de zorg steeds meer mijden. Een probleem dat terecht aandacht verdiend.

Minder bekend is het toenemende medicijnentekort in Nederland waar patiënten en apothekers al een tijdlang bij de politiek en overheid voor aan de bel trekken. Voor dat tekort zijn veel redenen aan te wijzen van verschillende aard. Tekort aan grondstoffen, logistieke problemen en andere oorzaken die het tekort kunnen verklaren.

De belangrijkste oorzaak en verklaring waarom juist Nederland met dit voor patiënten en zorgprofessionals uiterst zorgwekkende probleem wordt geconfronteerd, is gewoon geld. Nederland staat in de internationale wereld van de farmaceutische industrie bekend om haar handelsgeest. Een eigenschap die ons als land in het verleden veel welvaart heeft gebracht. Door overal in de wereld altijd scherp in te kopen en de ingekochte producten, al dan niet na een bewerking vervolgens zéér duur weer te verkopen. Een hoge winstmarge wordt dat in bedrijfsjargon genoemd.

Alleen die eigenschap breekt ons in de zorg al een tijdje flink op. Elke producent van medicijnen houdt een rangorde aan van afnemers die bereid zijn een hoge prijs te betalen gekoppeld aan bepaald afzetvolume en klanten die een lagere prijs voor hetzelfde product en vergelijkbaar afzetvolume willen betalen. In die laatste categorie valt Nederland.

Ons zorgstelsel moet betaalbaar zijn en blijven. Dat is een in de wet opgenomen uitgangspunt naast toegankelijkheid en kwaliteit. Geld kun je tenslotte maar één keer uitgeven.

Het mijden van zorg is voor betrokken patiënten erg maar het onnodig overlijden van patiënten omdat essentiële medicatie niet kan worden gegeven is gewoon onaanvaardbaar. Zeker in een welvarend land als Nederland.

Het oplossen van het groeiende tekort aan essentiële medicijnen mag best een hogere prioriteit van de onderhandelende partijen hebben, boven het verlagen van de eigen bijdrage in de zorg. Het mijden van zorg is immers niet vergelijkbaar met het overlijden als gevolg van het niet beschikbaar zijn van noodzakelijke medicatie.