Nederland Italianiseert. Ik heb het al eens eerder gezegd. Aan die Italianisering van ons land en met name aan de Italianisering van ons landsbestuur, dient dringend een halt te worden toegeroepen. Want het waren weer eens “Italiaanse toestanden”, de afgelopen dagen!
Premier Mark Rutte maakte tot verbijstering van vriend en vijand plotseling zichzelf en zijn kabinet demissionair. De premier liep als een hondje van zijn strontje. In Italië is zulk onverantwoordelijk gedrag niet ongewoon en wordt het met een cynisch schouderophalen afgedaan. Hier niet. Een legioen duiders duikelden over Rutte. Had Rutte zich vrijgemaakt voor een hoge functie in de Europese politiek?
Hier volgt mijn speculatie. Want voor de Godfried Bomans-lezer, die ik ben, is de zaak maar al te duidelijk. Jongeheer Rutte is verliefd... En wel op typisch Bomansiaanse wijze, schuchter. En ook nog eens op een stout blond meisje, Giorgia Meloni van de fascistoïde Fratelli d'Italia .
Dat Van der Leijen naar Tunisie gaat om een deal te sluiten, is logisch. Zij is de voorzitter van de Europese commissie. Evenzo dat Meloni dat doet. Italië ligt op 130 km afstand van Tunesië. De bootjes dobberen voornamelijk naar haar land. Maar wat deed Mark Rutte in dat illustere gezelschap? Waarom hij? Waarom niet Macron? Het was onze niet langer verstokte vrijgezel natuurlijk te doen om maar zo dicht en lang mogelijk bij zijn prille liefde te zijn, Giorgia Meloni,
Aandoenlijk toch, hoe bij die gelegenheid Mark zijn lange, slungelachtige lijf diep, zeer diep boog om de kleine blondine te kussen. Ach, gebrek aan lengte hoeft bij ware liefde geen bezwaar te zijn...
De ambassadeplaats bij het Vaticaan komt binnenkort vrij... Arriverderci a Roma, Mark Meloni-Rutte!
Maar ook het rechtspopulisme thuis wist weer volop de aandacht te trekken. Want... op de kermis van het rechtspopulisme staat de mallemolen nooit stil. Op de omslag van de zomerbijdrage van het dagblad Trouw (15 juli 2023) prijkt een foto als een still uit een Fellini-film. Er poseert een omvangrijke dame met een reusachtige suikerspin, de foute 'kermisdelicatesse' bij uitstek. Ongezonder snoepgoed valt nauwelijks te scoren.
Het statement, dat hier gemaakt wordt is maar al te duidelijk. Deze mevrouw is niet het type van Anders Gaan Leven, Anders Gaan Consumeren (en in het kielzog daarvan Anders Gaan Boeren…) Caroline van der Plas, want die is het, is zeker zo Italiaans als wijlen Pim Fortuyn. Die placht te poseren als Italiaanse dandy, Caroline gaat populistisch bezien nog verder, zij speelt met verve “de Italiaanse volksvrouw”.
Caroline doet mij nu eenmaal qua gedrag, uiterlijk e.d., denken aan Anna Magnani in haar formidabele rol in Pasolini's film Mamma Roma (1962). Moederkloek Roma. Mamma Nederland. Flamboyante Caroline weet bovendien ook heel goed waar zij het beste haar acteerkunst kan vertonen. Dat is in Maastricht, de hoofdstad van Italiaans Nederland.
In bovengenoemde zomerbijdrage van Trouw meldt ze daarover het volgende:
"Ik kom op het Vrijthof aanlopen, mijn moeder in een rolstoel. Nou, die mensen.. ! Het was echt niet normaal. Mensen stonden op van hun stoel, ze riepen: Carolineee... jaaa...de nieuwe minister-president! Klappen! Foto's maken! Mijn moeder begon bijna te huilen.
Ondergetekende heeft het donkerbruin vermoeden dat er een Bruin Kabinet op komst is. Een kabinet BBB-VVD met steun van Wilders en Baudet en JA21. Wie wordt van dat kabinet de minister-president, als de BBB de grootste partij blijkt? Caroline zegt die functie niet te ambiëren. Wie dan wel? Was haar komst naar het Vrijthof soms ook een statement?
Kijk, daar heft de ideale kandidaat zijn dirigeerstokje! Wat een Schwung! Nederlanders, wilt u een minister-president, die zowel in binnen- als in buitenland de meest geliefde Nederlander is? Wilt u een maestro , een muzisch persoon , die onze democratie, die in een rolstoel is geraakt, weer laat swingen?
Wilt u de totale Limburgering? Dan is dit uw man!
André Rieux for President!
Viva Italia!