Op de achterbank in het midden zit puberzoon Geertje
Toen ik terugliep van de Koningin vanochtend en hoorde van de doorstart van de rechtse formatie moest ik spontaan denken aan het vastgelopen autootje waarmee dhr. Wilders het vierde kabinet typeerde. Hoe raak, en ook nu weer. Alleen deze keer moet de reis nog starten, en er is al hooglopende ruzie over de bestemming.
Papa Rutte aan het stuur. Hij denkt: “Ik laat de pret niet drukken want ik mag er met het hele rechtse span op uit: een uitje om je vingers bij af te likken.” Bijrijder Verhagen is op de valreep ingestapt en houdt de routekaart richting het rechtse pretpark krampachtig tussen de vingers. Maar de kaart helpt niet echt want het gedonderjaag op de achterbank leidt de aandacht ernstig af.
Op de achterbank in het midden zit puberzoon Geertje. Hij heeft de bestemming mogen kiezen maar toen gooide hij de kont tegen de krib. “Ik moet plassen.” En als hij terugkomt: Ik heb er geen zin meer in. “Wil je cola?”, wordt er van de voorbank geroepen. “Wil je chips?” En bijrijder Verhagen zegt: “Ik beloof je, als we in het pretpark zijn, mag je overal in, in het reuzenrad, in het spookhuis.” Op de voorbank denken ze ondertussen: “Wat moet je met zo’n knul? Het is dat het familie is.”
Om Geert heen zitten de 20 kleintjes. Het waren er 21, maar bij de benzinepomp, toen Geert moest plassen is Ab zoek geraakt. Bijrijder Verhagen is daar goed zenuwachtig van geworden en ziet dat hij de routekaart verkeerd om vasthoudt. “Even wachten”, zegt hij tegen Mark Rutte. “Ik moet even tellen; jongens, zit eens stil op de achterbank, anders tel ik mijn twintig kuikens niet.”
Het zweet staat bestuurder Rutte zoetjesaan in de handen. Hij draait zich om en roept woedend naar achteren: “Nu even allemaal naar papa luisteren. Ik stippel hier de route uit!” Maar zijn hartekreet gaat in het rumoer op de achterbank verloren.
De vraag is wat dit rechtse uitje de drie hoofdrolspelers waard is. We hebben nu weken getuige mogen zijn van hoogoplopende conflicten in het CDA, de dreiging van scheuring en het uiteindelijke vertrek van 1 van de gezichtsbepalende figuren van de partij. Dit werd afgewisseld met de nodige, bekende provocaties van dhr. Wilders (“het orgel draaide weer volop”, om een bekend Christen-Democraat aan te halen).
Ondertussen loopt de tijd door, heeft de demissionaire MP de rijksbegroting voor volgend jaar geschreven en woekert de economische crisis voort en verergeren de milieuproblemen.
De rechtse formatie voltrekt zich in een sfeer van provocatie en polarisatie; onderling, met de andere partijen en met de samenleving die hier grote zorg over heeft.
Voor mijn partij staat voorop dat politieke partijen, met een lastige verkiezingsuitslag en in een moeilijke economische tijd, die leidt tot onzekerheid in onze samenleving, politici boven zichzelf moeten uitstijgen en bereid moeten zijn het kortstondige electorale belang ondergeschikt te maken aan het welzijn van onze bevolking.
Daarom waren en zijn wij een voorstander van Paarsplus. Daarom werpen wij geen enkele barrière op (muv regeren met de PVV) tegen andere mogelijke coalities die gebaseerd zijn op meerderheden, op redelijkheid, op samenwerking en op de bereidheid om grote economische en sociale hervormingen ter hand te nemen.