Overheid moet inburgering zelf ter hand nemen

Fraudeurs en beunhazen hebben vrij spel in het taalonderwijs voor nieuwkomers. Dat is het geval sinds 2007 toen de volstrekt incompetente minister van Vreemdelingenzaken Rita Verdonk dit overliet aan de vrije markt. De Volkskrant is nu bezig de balans weer eens op te maken. Ze schetste de onmacht van de toezichthoudende instantie Blik op Werk en interviewde de van fraude verdachte ondernemer in taalscholen Waiel Shaker. In juni al had de redactie het nodige bericht over misstanden in deze voor de inburgering zo wezenlijke sector.

Minister Wouter Koolmees weet een oplossing: voortaan gaan de gemeentes contracten afsluiten met taalscholen. Minister Verdonk vond het destijds een goed idee om nieuwkomers, die nog geen Nederlands spreken en hier te lande heg nog steg weten, zelf een cursus te laten uitzoeken door een prijs-kwaliteitsonderzoek te doen. Ze konden vervolgens bij DUO een lening afsluiten om de cursusgelden te betalen. Daar komt nu in ieder geval een einde aan. Het onderwijs zelf echter blijft in handen van private aanbieders.

Dezer dagen heeft het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) uitgezocht welke verbeteringen teweeg waren gebracht door overheveling van een groot aantal zorgtaken naar de gemeente. Conclusie: daar is niemand iets mee opgeschoten. Tegelijkertijd regent het wel klachten. Waarom zou het dan met de inburgering wél  beter gaan als de gemeentes de regie krijgen. Gemeentelijke regie stond tot nog toe  te vaak gelijk aan vragen om moeilijkheden.

Het wordt tijd de zaken fundamenteel aan te pakken. Inburgering is geen karwei voor de markt. Dat is een overheidstaak. Zij dient ervoor te zorgen dat nieuwkomers in het land op een effectieve manier de dingen kunnen leren die je nodig hebt om in dit land als volwaardig burger te functioneren. Dat is om zo te zeggen een kwestie van talenkennis en burgerschapskunde. We laten het onderwijs daarin voor personen die hier worden geboren ook niet over aan de markt. Daarvoor heeft Nederland een hele onderwijspiramide in het leven geroepen. Het ligt voor de hand om daarin ook het inburgeringsonderwijs onder te brengen. Scholen voor voortgezet en beroepsonderwijs zijn de aangewezen instanties om de lessen te geven. Zij dienen daar uiteraard een behoorlijk budget voor te krijgen. Of je van de cursisten lesgeld vraagt, is een zaak van de politiek.

Nieuwkomers moeten zoveel mogelijk ruimte krijgen om zelf aan de kost te komen. Daarom worden de inburgeringscursussen ook in de avonduren verzorgd. Uiteraard bestaat het lerarenkorps uit bevoegde docenten. Cursisten kunnen er deelcertificaten en een diploma halen. De inspectie voor het onderwijs meet de kwaliteit. Inburgeraars melden zich gewoon bij de dichtstbijzijnde school.

Een kind kan de was doen.