Over Wilders

De afgelopen week zette Geert Wilders met zijn uitspraken over “minder Marokkanen” een nieuwe stap op het hellende vlak. Zijn die uitspraken verrassend? Voor mij niet, we konden er op wachten. Het ligt in lijn met eerdere uitspraken in woord en geschrift, waarin Wilders en zijn PVV voorstellen doen die flagrant in strijd zijn met het gelijkheidsbeginsel, de vrijheid van godsdienst en de vrijheid van meningsuiting.

Wat mij het meest trof was de sfeer die Wilders bewust schiep op zijn verkiezingsfeestje in Den Haag. Een sfeer van groteske eensgezindheid, waarin de leider zijn volgelingen aanmoedigt tot het luidkeels uiten van steeds verdergaande, meer extreme, opvattingen. Dát is bij uitstek hetgeen – bij mij en vele anderen – de rillingen over de rug doet lopen.

Kleine dictator Ik zie een verband met een heel ander aspect van Wilders’ doen en laten. Van de PVV kun je geen lid worden. Er is maar één man die alle interne macht heeft: Geert Wilders zelf. Uit de verhalen van zittende en van (steeds meer) ex-leden van zijn fractie, komt het beeld naar voren van een op en top autoritair leiderschap. Wilders duldt geen tegenspraak. Niet voor niets maakte hij al eerder korte metten met pogingen om de PVV te democratiseren. Meer en meer ontpopt Wilders zich als een kleine dictator binnen zijn eigen club.

Een man die steeds openlijker aangeeft weinig op te hebben met de fundamenten waarop onze democratische rechtsstaat is gebouwd, dictatortje speelt in zijn eigen club en zijn eigen achterban aanmoedigt tot het luidkeels uiten van steeds extremere opvattingen, dat is iemand aan wie ik niet in goed vertrouwen onze democratie durf over te laten.

Democratische krachten Lucebert zei het al: “Alles van waarde is weerloos.” Wij kunnen en willen Wilders niet beletten te zeggen wat hij vindt. Maar wat we wel kunnen doen is, met alle democratische krachten in Nederland, aan onze burgers en kiezers uitleggen waarom het centrale gedachtegoed van Wilders strijdig is met de kern van onze democratische rechtsstaat.

Op zaterdag 29 maart vieren we het 200-jarig bestaan van onze grondwet. Aan de vooravond van dit feestje roep ik alle politieke partijen in Nederland op om, ondanks de grote verschillen die wij onderling hebben, duidelijk te maken dat wij het over één ding roerend eens zijn: wij respecteren wel ons eerste artikel van de grondwet.

Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.