Over de schuttingtaal

De grootste bezuiniging op de zorg wordt verstopt achter een brei van moeilijke woorden. Denk aan participatie, overheveling, transitie, decentralisatie. Allemaal voorbeelden van schuttingtaal. Letterlijk en figuurlijk. Ministers en staatssecretarissen die schuttingtaal gebruiken, hebben wat te verbergen: de puinhoop die zij maken van de zorg.

Wie goed kijkt, weet het allang: achter politieke vaagtaal gaat een keiharde werkelijkheid schuil. Participatiesamenleving betekent niets anders dan de afbraak van de verzorgingsstaat. Je ziet nu al dat verzorgingshuizen sluiten en ouderen gedwongen moeten verhuizen. De uitspraak ‘mensen moeten langer thuis wonen’ is een holle frase. Want hoe kunnen ouderen langer thuis wonen als er geen thuiszorg is?

De afbraak van de gehandicaptenzorg en de thuiszorg heeft nog een ander chique jasje aangemeten gekregen. De miljardenbezuiniging wordt verhuld, of beschut, met het woord decentralisatie. De grote zorgverschuiving die het kabinet van plan is, komt gewoon neer op het over de schutting gooien van de zorg bij de gemeenten. Want hoe kunnen gemeenten deze belangrijke zorg aan de meest kwetsbare mensen in vredesnaam uitvoeren met minder geld en minder medewerkers?

Mijn oproep aan de politiek: stop hiermee. En: vertel het echte verhaal. Want nu wordt de werkelijkheid onrecht aangedaan. Dubbel onrecht. Dit kabinet maakt plannen die slecht zijn voor de zorg. En op die plannen kleeft ook nog eens een vals etiket. Werkgevers én werknemers weten hierdoor helemaal niet weten waar ze aan toe zijn. Het gevolg kan zijn dat hierdoor nóg meer mensen worden ontslagen, terwijl ze straks gewoon weer nodig zijn. Gelukkig weten steeds meer mensen wat er echt aan de hand is, en zijn er ook steeds meer mensen die in actie komen.

Ook zoiets: door de kabinetsplannen verdwijnen er alleen al in de zorg tot 120.000 banen. Rampzalig, want nu al zitten bijna 700.000 mensen zonder werk. Toch hoor je de politiek hier niet over. Sterker nog: minister Asscher heeft het over een banenplan voor de zorg. Onze vakbond wil graag met het kabinet praten over banenplannen. Maar die moeten dan wel écht gaan over werkgelegenheid. Echte banenplannen beginnen met aanpassen van de bezuinigingsplannen. Want als die doorgaan, is een apart banenplan niets anders dan een grote rookwolk die de afbraak moet verdoezelen. Ik denk weleens aan een slagveld waar een schutting omheen wordt gebouwd. De werkelijkheid wordt afgeschermd, en aan de vakbonden wordt gevraagd om mooie praatjes over akkoorden op die schutting te schrijven.

Ministers en staatssecretarissen die schuttingtaal gebruiken, hebben wat te verbergen: de puinhoop die zij maken van de zorg. Geen wonder dat zij daar een grote schutting omheen zetten. Wij zien liever een kabinet dat niet afbreekt, maar opbouwt. Dan zijn er ook geen schuttingen meer nodig.

Volg Corrie van Brenk ook op Twitter