De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen
Oud-PVV'er Heemels klapt uit de school over dictatuur van Wilders
•
266 keer bekeken
• 
Michael Heemels is ex-woordvoerder van Wilders en ex-Statenlid in Limburg. Hij raakte in opspraak toen bekend werd dat hij de fractiekas ongeveer 176.000 euro lichter had gemaakt en verslaafd was aan drugs en alcohol. Het is voor het eerst dat de ‘voormalige golden boy’ – zoals de Volkskrant hem noemt in het interview – zijn verhaal doet over het dictatoriaal leiderschap van Wilders.
In het interview met de krant vertelt Heemels hoe hoog de werkdruk is bij de PVV. Alle medewerkers van het secretariaat tot aan Kamerleden worden verwacht om constant paraat te staan en Wilders op zijn wenken te bedienen.
"Wilders communiceert via mail, Whatsapp en sms. Zijn vragen waren commando’s. Als hij iets wilde, stuurde hij een mail. Daarop moest ik bevestigen met ‘ok’. Als ik dat niet deed, kreeg ik binnen een halve minuut een appje: ‘zie mail’. Als ik dan nog niks deed, kreeg ik een sms: ‘waarom reageer je niet?’ Als het dan weer te lang duurde, werd ik gebeld door de secretaresse. Zelf belde hij bijna nooit.
Als de secretaresse belde dat Geert je wilde zien, moest je alles uit je handen laten vallen en naar zijn kamer komen. Daar zei hij meteen wat hij wilde. Soms wilde hij weten hoe hij vandaag op tv kon komen. Binnen een kwartier moest ik dan met een idee komen. Geert wilde alles nú hebben. Hij wilde meteen als eerste kunnen reageren, er bovenop zitten.
Zijn werk bestaat uit nieuws volgen, uitzoeken, verzamelen, rangschikken, updates bijhouden. Elke dag wilde hij om half negen een compleet overzicht van de artikelen uit alle nationale en internationale kranten – van Wall Street Journal tot Haaretz – over terrorisme, islam, integratie, veiligheid, IS. Geprint. Soms drukte ik iets niet af, omdat ik het niet belangrijk vond. Dan stuurde hij een woedende mail. Je moet alles lezen, niet alleen de koppen. Als ik zei dat het onmogelijk was om binnen een uur twintig kranten te lezen, zei hij: dan begin je maar eerder."
Als de secretaresse belde dat Geert je wilde zien, moest je alles uit je handen laten vallen en naar zijn kamer komen. Daar zei hij meteen wat hij wilde. Soms wilde hij weten hoe hij vandaag op tv kon komen. Binnen een kwartier moest ik dan met een idee komen. Geert wilde alles nú hebben. Hij wilde meteen als eerste kunnen reageren, er bovenop zitten.
Zijn werk bestaat uit nieuws volgen, uitzoeken, verzamelen, rangschikken, updates bijhouden. Elke dag wilde hij om half negen een compleet overzicht van de artikelen uit alle nationale en internationale kranten – van Wall Street Journal tot Haaretz – over terrorisme, islam, integratie, veiligheid, IS. Geprint. Soms drukte ik iets niet af, omdat ik het niet belangrijk vond. Dan stuurde hij een woedende mail. Je moet alles lezen, niet alleen de koppen. Als ik zei dat het onmogelijk was om binnen een uur twintig kranten te lezen, zei hij: dan begin je maar eerder.
Door het schrikbewind van Wilders zijn vele collega’s overspannen geraakt en zitten die ziek thuis, vertelt de voormalige woordvoerder.
"Ik weet dat anderen net zo op hun kop kregen als ik. Iedereen werd zo behandeld. De Kamerleden werden ook gewoon als hondjes opgetrommeld. Allerlei mensen hebben ziek thuis gezeten: de secretaresse, de tekstschrijver. Ik hoorde Geert in de kamer naast mij geregeld zijn stem verheffen.’Soms werd ik bij Folkert geroepen, het hoofd personeelszaken. Die zei dan: ‘Je weet hoe hij is, probeer het de volgende keer beter te doen. Ga niet in discussie.’ Als Geert een slechte bui had, zeiden de tekstschrijver en ik soms tegen elkaar: nou, het gaat weer lekker, hè? Maar daar bleef het bij. Het was not done om daar over te praten. Het was ieder voor zich daar."
Heemels werd ook ingezet voor taken die niet direct in de taakomschrijving van een woordvoerder staan.
"Ik moest bijvoorbeeld meeschrijven aan stukken voor Prinsjesdag over terreurdreiging. Ik ben geen domme jongen, dus ik las me in. Maar ook dat was een race tegen de klok. Ik voelde me een Duracell-konijn: voortdurend onder hoogspanning.Diep van binnen dacht ik vaak: val dood. Toch zocht ik ook altijd de schuld bij mezelf. Dan dacht ik: had ik nog geconcentreerder kunnen zijn? Ik wilde presteren, voelde me loyaal aan hem. Daardoor raakte ik zo gestrest, gefrustreerd en uit balans dat ik steeds meer ging gebruiken."
Het volledige interview is hier in de Volkskrant te lezen. Daar omschrijft de PVV’er hoe hij kwam te bezwijken onder de druk en onderwaardering, hoe hij geld verduisterde en hoe geregisseerd alles is wat Wilders doet en zegt. Die zou enkel gedreven worden door aandacht. Elke dag moest er gekeken worden naar hoe hij het beste de media kon halen met de ‘minder-minder’ uitspraak als kers op de taart.