Orbán als vredesstichter

Nico schrijft een serie over oorlog, dit is de 16e aflevering

Victor Orbán is sinds kort opvallend actief. Veel EU-politici verzetten zich tegen zijn vredesinitiatieven. Terecht of niet, dat is de vraag. Hongarije is het komende half jaar voorzitter van de Europese Unie en hoewel dat vooral iets ceremonieels is, grijpt Orbán dat aan om tal van initiatieven te ontketenen en zichzelf nog meer te profileren.

De afgelopen tijd heeft de Hongaarse leider vredesoverleg gevoerd met achtereenvolgens Zelensky, Poetin en Xi Jinping. In de tweede plaats heeft hij een rechts-radicale fractie in het Europese parlement gevormd, Patriotten voor Europa, waaraan ook de PVV van Wilders en de partij van Marine Le Pen meedoen. Met 84 zetels wordt deze groepering de derde fractie in het Europees parlement. Voorts schrijft Orbán in een brief aan de leiders van de EU dat Donald Trump bereid is om direct als vredesmakelaar in de oorlog tussen Rusland en Oekraïne op te treden, als hij in het najaar gekozen wordt tot nieuwe president van Amerika.

Wat moeten we daarvan vinden in een tijd waarin de oorlogen in Oekraïne en Gaza dreigen te escaleren en de internationale politieke verhoudingen ingrijpend veranderen? Het nieuwe kabinet Schoof lijkt nogal met Hongarije in zijn of haar maag te zitten. Het moet schipperen tussen de wensen van Wilders en de opstelling van de EU jegens Orbán.

Mijn pleidooi is om te proberen slimmer met het fenomeen oorlog om te gaan. Daarin past de constatering in een EU-resolutie van vorige week dat er voor de oorlog in Oekraïne geen militaire oplossing is. En ook al ben ik geen fan van Orbán, als hij als Oost-Europeaan een diplomatieke rol kan spelen in het bereiken van vrede in Oekraïne, dan zeg ik daar geen nee tegen.

Zenja
Met mijn Russische vriend Zenja, die momenteel ons balkon restaureert, praat ik veel over de oorlog. Hij komt uit Sint- Petersburg en groeide op in dezelfde buurt waar Poetin toen woonde. Zijn vrienden van toen zijn inmiddels uit zijn zicht verdwenen of kunnen niet meer over Poetin praten. Toen ik hem een jaar of vijftien geleden leerde kennen was hij eerder pro-Poetin. Nu niet meer. Een tijdje geleden zei hij dat ik Sahra Wagenknecht moest volgen. Als ik op internet zoek, zie ik dat ze een linkse politica is/was met een DDR-verleden die aan het begin van dit jaar via het initiatief Change samen met Alice Schwarzer in een Manifest voor de vrede opriep tot het stoppen met wapenleveranties.

Zenja zegt: “Ja, alle staatshoofden zijn bandieten. Poetin ook. Hij wil alles kapot maken. Maar de geschiedenis is belangrijk. In het verleden waren we vrienden. Denk aan tsaar Peter. We moeten vrienden blijven en elkaar kusjes geven.”

Volgende keer: Israël en de oorlog.