Om aan spionnen in Palestina te komen doen de instanties van Israël het volgende: zij drogeren vrouwen en maken naaktfoto's van hen. Die krijgen ze te zien. Als ze niet met de geheime dienst meewerken, gaan de compromitterende beelden linea recta naar de familie. De aldus gechanteerden kunnen geen kant meer op en moeten wel meewerken. Zo maakt de Israëlische geheime dienst misbruik van de preutsheid en vrouwvijandige mentaliteit die in zoveel moslimkringen heerst.
Dat vertelt de Nederlands Palestijnse filmmaker Hany Abu-Assad in de Volkskrant. Hij is voor geen kleintje vervaard want hij kon over dit thema in Hollywood een thriller maken, Huda´s Salon. Daarin wordt de doortraptheid van de Israëlische geheime dienst blootgelegd.
Je zou zeggen dat Abu-Assad met zijn spelers grote helden zijn in Palestijnse kring. Het tegendeel is waar. De Palestijnse actrices Manal Awad en Maisa Abd Elhadi moesten onderduiken want hun leven is nu in gevaar. Eén slachtoffer wordt namelijk na gedrogeerd te zijn naakt getoond.
Naakt.
Dat kan niet.
Dan ben je je leven als vrouw niet meer zeker. De context doet er niet toe.
Hany Abu-Assad had voor de veiligheid een zedige versie gemaakt voor vertoning in de Palestijnse gebieden maar dat mocht niet baten. De oorspronkelijke film met het naakte slachtoffer van Israëlische chantage werd op internet gezet en ging viral in de hele Arabische wereld.
Vandaar dat de actrices moesten onderduiken. Steun van de Palestijnse overheden bleef uit. Het ministerie van Cultuur heeft de film veroordeeld, zo vertelt Abu-Assad. Hij weet dat vooraanstaande Palestijnen Huda´s Salon bewonderen maar ze kijken wel uit dat te zeggen. Anders zijn ook voor hen de rapen gaar.
De ongekuiste versie was al vóór de officiële première op internet terecht gekomen. Dat moet gedaan zijn door instanties die goed de weg weten op de servers van Hollywood. Het zou mij niet verbazen als de Isräelische geheime dienst erachter zat. Die heeft er immers belang bij te laten zien dat de Palestijnen een onaangename samenleving kennen zonder enige vorm van democratie maar met veel dubbele moraal en onderdrukking van vrouwen. Anders zaten Manal Awad en Maisa Abd Elhadi immers niet ondergedoken.
En de vrome Palestijnen zijn er met boter en suiker in gegaan. In plaats van deze onthullende film te begroeten en juichend binnen te halen hebben zij een kijkje gegeven in hun eigen duistere gedachtenwereld.
Men vraagt zich wel eens af waarom Europeanen zo kritiekloos solidair zijn met Oekraïne terwijl zij hun schouders ophalen over het lot van de Palestijnen. Welnu, daarvoor zorgen dit soort incidenten. Zij maken immers duidelijk dat ze een dwangstaat in de maak hebben waarvan de normen en waarden haaks staan op wat Europese landen verdedigen.
Natuurlijk mag je volkeren niet gelijkstellen met hun overheden en geestelijke leiders maar dit is wel wat de Palestijnse politieke en geestelijke leiders voor elkaar weten te krijgen, steeds maar weer. Ik moet aan Martin van Amerongen zaliger denken. Die zei: "De Palestijnen hebben gelijk maar de joden moeten winnen".
Zolang zich onthullende incidenten voordoen zoals dat rond Huda´s Salon zullen heel veel Nederlanders deze uitspraak met een glimlach tot zich nemen.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen.
Beluister Het Geheugenpaleis, de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis.