Paradijs Nederland blijkt steeds minder paradijselijk te zijn dan we onszelf voorhielden. We zijn lang niet zo tolerant als we zelf vinden, en hoewel de emancipatie voltooid schijnt te zijn, wordt de dienst in het dagelijks leven toch echt nog door mannen uitgemaakt. Allicht daarom dat ik de kriebels krijg van mannen die zeuren dat zij óók wel eens slachtoffer zijn van seksistische gedragingen of opmerkingen.
De aanranding van Eva Vorige week werd Eva midden in Amsterdam op straat aangerand en tegen de grond geslagen toen ze aangaf liever niet betast te willen worden. Ze riep om hulp, maar niemand kwam. Over deze ervaring verscheen een indrukwekkend stuk in Het Parool. En zoals bij alle gebeurtenissen, hadden mensen op Twitter een mening over het voorval en was afgelopen week aanranding en verkrachting het gesprek van de dag.
Een goede zaak, want ook ik hoor helaas bij de helft van de Nederlandse vrouwen die te maken heeft gehad met fysiek of seksueel geweld. Een hardnekkig verschijnsel, dat maar niet uitgebannen lijkt te kunnen worden. Dus aandacht voor dit onderwerp, ook al is het in 140 karakters en zeggen weinig mensen écht iets zinnigs, juich ik alleen maar toe.
En de mannen dan? Om de vraag eens om te draaien, vroeg Stella Bergsma naar ervaringen van vrouwen die bij de andere helft horen, die het geluk hebben om géén ervaring te hebben met seksueel geweld. En wat gebeurde er? Voornamelijk mannen reageerden op haar oproep. Want zij zijn óók slachtoffer van seksisme en seksueel geweld, hoor!
Vol verbijstering volgde ik de rest van de discussie. Toen ik dit filmpje over seksisme plaatste, waarbij de mannen en vrouwenrollen zijn omgedraaid, kreeg ik ook al reacties van mannen die vonden dat het filmpje eenzijdig was. Want waar zijn de mannen? Waarom toont het filmpje alleen het leed van vrouwen?
Bagatelliseer ik het leed van mannen die slachtoffer zijn van seksueel geweld?
Ik hoop het niet. Ik verafschuw geweld, ongeacht de sekse van dader of slachtoffer. Ik word dus net zo boos om een man die slachtoffer is van seksueel geweld, als om het verhaal van Eva. Blijf gewoon met je poten van elkaar af, zo moeilijk is het allemaal niet.
Volgens verschillende bronnen en schattingen, is zo’n 7% van de mannen slachtoffer van seksueel geweld. Een schamel percentage naast de bijna 50% vrouwen, maar toch 7% te hoog.
Mannen kunnen ook het slachtoffer zijn van seksisme Niet alleen zijn mannen slachtoffer van seksueel geweld, ook zij hebben te maken met seksisme. Vooral mannen in een ‘vrouwenberoep’. Al eerder maakte ik me kwaad om mannelijke medewerkers in de kinderopvang, die allemaal “verkapte pedofielen” zijn.
En we janken graag over dat weinig vrouwen fulltime werken, maar als een man vader wordt en na de bevalling om meer dan twee dagen ouderschapsverlof vraagt, en aangeeft parttime te willen werken om aandacht aan zijn gezin te besteden, wordt hij meewarig aangekeken. Parttime werken is immers voor wijven!
Bedroevende cijfers, sletten en hoeren Hoewel seksisme en seksueel geweld tegen mannen net zo verwerpelijk is als tegen vrouwen, voelt het toch anders. Niet alleen omdat vrouwen vaker slachtoffer zijn, maar ook omdat we in een land wonen waar mannen er financieel en maatschappelijk beter voorstaan dan vrouwen.
In de bedrijfstop is nog geen 5% van de Raad van Bestuur vrouw, en in de Raad van Commissarissen is 18% vrouw ( bron ). In de politiek doen vrouwen het beter, “maar liefst” 26% van de topmanagers in dienst van de Rijksoverheid is vrouw ( bron ). Een vrouwelijke minister-president is er nog nooit geweest. Niet alleen geven de cijfers aan dat Nederland door mannen wordt gedomineerd, ook ons vocabulaire. Er is geen mannelijk equivalent voor woorden als slet, hoer en nymfomaan. En in deze wereld is dus bijna 50% van de vrouwen slachtoffer van fysiek of seksueel geweld. En als vrouwen daar dan over praten, en mannen roepen dat zij óók slachtoffer zijn, voelt dat toch een beetje vies. Het is als tegen een kankerpatiënt klagen over de cyste die je hebt laten verwijderen, wat ook heel erg veel pijn deed en erg naar was.
Of tegen iemand zeggen die net een kind heeft verloren, dat jij je kat in hebt laten slapen en jij ook heel verdrietig bent. Want zo’n huisdier is toch een beetje je kind hè?! Of als blanke zeuren dat je het slachtoffer bent van racisme, omdat een of andere “uitkeringstrekkende kutneger je kaaskop noemde”. Of tegen iemand wier huis is afgefikt klagen over die ene keer toen je de keuken en badkamer liet verbouwen, en je ook semi-dakloos was. Je moest op een gaspitje in de woonkamer koken!
Al deze dingen zijn erg. Alle vormen van seksueel geweld zijn erg. Maar weet wel wanneer en hoe je iets onder de aandacht moet brengen. *** Judith belooft bij dezen plechtig haar steentje bij te dragen aan een betere wereld. Zij zal nooit mannen seksueel intimideren. Of vrouwen. Want een goedbedoeld complimentje kan ook heel erg creepy overkomen. Wil je gezellig met Judith twitteren over hoe erg seksisme is? Dat kan hier!