Ook de elite ziet het einde der tijden naderen

Nee, dit is niet het zoveelste artikel over dat rare gezin in Ruinerwold waar de Nederlandse media niet genoeg van konden krijgen. Of het Drentse gezelschap echt op het einde der tijden wachtte, zoals De Telegraaf al snel wist, is nooit helemaal vast komen te staan. Dat complete volksstammen zich voorbereiden op gebeurtenissen van cataclysmische aard lijdt echter geen twijfel. Dat gebeurt ook in kringen waar je het niet direct van zou verwachten.

In de VS bouwen survivalists bunkers en slaan ze levensmiddelen in – alsmede wapens om zich te beschermen tegen buren die in het zicht van het naderende onheil zo dom waren om geen voorbereidingen te treffen. Daar begonnen de doomsday preppers mee toen de Koude Oorlog ieder moment kon opwarmen, maar ook tegenwoordig doen leveranciers van bunkers en allerhande overlevingsmiddelen nog altijd uitstekende zaken.

De vrees voor een nuclear armageddon zit er nog altijd diep in bij dergelijk volk, al wordt er ook rekening gehouden met bijvoorbeeld een wereldwijde epidemie, een desastreuze rassenoorlog, of een mondiale economische crisis met catastrofale gevolgen.

Nieuw Zeeland De gebraden hanen op deze planeet hebben de mogelijkheid om verder te gaan dan een schuilkelder in de achtertuin en kunnen op zoek gaan naar een uitwijkplaats die zo ver mogelijk verwijderd is van de werelddelen waar het Apocalyptisch theater geacht wordt het zwaarst huis te gaan houden.

Nieuw Zeeland komt dan als geschikte locatie uit de bus. Los van Antarctica kun je nu eenmaal niet verder weg zijn van de VS en Europa dan daar. Bovendien is het klimaat er alleszins dragelijk en weten we uit de aldaar opgenomen film The Lord of the Rings dat de ongerepte natuur er (beeld)schoon is. De plaats bij uitstek dus om af te wachten hoeveel er overblijft van de wereldbevolking als het eenmaal goed fout gaat.

Kennelijk werd de uitslag van de presidentsverkiezingen van 2016 door nogal wat Amerikanen beschouwd als een volgende stap op weg naar het einde der tijden. Twee dagen nadat Donald Trump tot president werd verkozen was het aantal Amerikanen dat op de website van de Nieuwe Zeelandse regering de mogelijkheden onderzocht naar vestiging opeens veertien keer hoger dan daarvoor.

Peter Thiel Vooral de Internetelite van Silicon Valley lijkt een voorkeur te hebben voor Nieuw Zeeland als locatie om naar uit te wijken wanneer het in het westen van kwaad tot erger gaat. De in Duitsland geboren doch in de VS opgegroeide venture capitalist Peter Thiel lijkt daarbij het verst te gaan. Op het niet bijster dikbevolkte zuidelijke eiland van Nieuw Zeeland kocht hij een stuk land met het formaat van downtown Manhattan.

Thiel werd door de autoriteiten van Nieuw Zeeland binnengehaald alsof hij sinterklaas was. Hij kreeg ook opmerkelijk snel de nationaliteit van het land, al verbleef hij er in totaal niet meer dan twaalf dagen.

Hoewel er in de VS en het VK regelmatig artikelen over Thiel verschijnen, is hij in Nederland niet erg bekend. Vreemd eigenlijk, want de veel van de ondernemingen waar hij bij betrokken was of is kennen verreweg de meeste Nederlanders wel degelijk. Zo behoorde Thiel tot de oprichters van PayPal en was hij een van de eerste investeerders van Facebook, waar hij tot op heden zitting heeft in de raad van bestuur.

Peter Thiel is een bijzondere man, waar veel over kan worden geschreven. We beperken ons hier echter tot de vraag waarom hij een uitwijkplaats in Nieuw Zeeland zocht. De locatie verwijst wellicht deels naar zijn bewondering voor Tolkiens The Lord of the Rings. De film van Peter Jackson naar dit beroemde boek werd zoals eerder gesteld voor een groot deel in Nieuw Zeeland geschoten.

Rees-Mogg Maar waarom houdt Thiel er sowieso rekening mee dat hij op een zeker moment radicaal de kuierlatten moet nemen? Het antwoord zou zich kunnen bevinden in een ander boek: het in 1997 verschenen boek The Sovereign Individual: The Coming Economic Revolution and How to Survive and Prosper in It uit 1997 van de in 2012 overleden voormalige Times-hoofdredacteur William Rees-Mogg en de investeringsgoeroe James Dale Davidson.

Om te beginnen: wie de naam Rees-Mogg in een andere context bekend voorkomt heeft het bij het rechte eind, want William Rees-Moggs zoon Jacob is tegenwoordig namens de Conservatieve partij lid van het Britse Lagerhuis. Daar doet hij van zich spreken als een van de meest fanatieke voorstanders van Brexit. Typisch geval van aardje naar zijn vaartje, want de oude Rees-Mogg stond ook al bekend als euroscepticus.

In 2014 verklaarde Thiel tegenover het tijdschrift Forbes dat hij The Sovereign Individual van Jacob Rees-Moggs vader als meest invloedrijke boek beschouwde. Het kan ook niet ontkend worden dat dit geschrift een zekere profetische waarde had. Zo wisten Rees-Mogg en Davidson tweeëntwintig jaar geleden zaken te voorspellen waar toen nog vrijwel geen mens aan dacht. Zoals smartphones, crypto currencies en online bots.

Daarnaast trakteerden Rees-Mogg en Davidson hun lezers op een onheilspellend toekomstbeeld, waarin de klassieke natiestaat ineen zou storten. De auteurs veronderstelden dat de natiestaten door de opkomst van internet en crypto currencies op den duur niet meer in staat zouden zijn om belasting te innen, waardoor het einde van hun bestaan aanstaande was. De natiestaten zouden vervolgens opgevolgd worden door een groot aantal stadstaten.

Panic room Meent Peter Thiel dat de door Rees-Mogg en Davidson voorspelde transformatie van natiestaten tot stadstaten zoveel gevolgen zal hebben dat hij maar beter uit de buurt kan zijn wanneer het moment zich aandient? Goed mogelijk, maar de christelijk georiënteerde Thiel wordt daarnaast ook gefascineerd door de Openbaringen van Johannes uit het Nieuwe Testament, waardoor zijn overweging omtrent het einde der tijden heel goed een optelsom van factoren kan zijn.

Thiel lijkt er in ieder geval alles aan te doen om voorbereid te zijn op naderbij sluipende ellende. Zo kocht hij niet alleen een groot stuk land in Nieuw Zeeland, maar in de stad Queenstown ook nog eens een appartement, dat hij veelzeggend genoeg van een panic room liet voorzien. Verwacht Thiel dat hij zich zelfs in het verre Nieuw Zeeland niet zo veilig kan voelen als hij wenselijk acht? Met dergelijke manoeuvres doet hij in de VS in ieder geval menig wenkbrauw fronzen. Of zoals Vanity Fair het uitdrukte: Does Thiel know something we don’t?