Ooit was bescheidenheid een deugd

Ik heb altijd geleerd dat je een stukje niet met “ik” begint. Kwestie van goede smaak, werd daarbij gezegd. Het onderwerp hoort belangrijker te zijn dan de persoon die erover schrijft.

Dat werd ooit ook wel bescheidenheid genoemd. Dat was een deugd.

Maar dingen veranderen. Neem het compliment. Mij werd ooit geleerd, dat als iemand je een compliment maakte, over hoe je bijvoorbeeld iets gedaan had, dat je dat dan vooral moest relativeren. “Nee, dat betekende niet zoveel”,  “ach, dat was maar een heel kleine moeite” ,“het was eigenlijk vanzelfsprekend” en “iedereen had hetzelfde gedaan”.

Daarvan heb ik al een poosje geleden begrepen dat dat uit-de-tijd is. Een compliment mag tegenwoordig geaccepteerd worden. En je zegt: “dank je”. “Goed gedaan zeg”, “dank je”. “Daar zeg je iets heel waars, Dick”, “dank je”. Daar zit ook een zekere logica in. Iemand zegt iets aardigs en daar bedank je hem of haar voor.

Maar ook die manier van doen is snel aan het veranderen. Een compliment relativeer je niet meer. Voor een compliment bedank je niet meer. Nee, een compliment stuur je nu door. Je twittert het de wereld rond.

Zo kreeg ik de volgende tweet van Arend Jan Boekestijn: Dankzij @andriesgknevel die Kamsteeg interviewt snap ik mijn Amerikaanse vrienden beter.

Nu volg ik Arend Jan Boekestijn niet op Twitter, dus ging het om een berichtje dat door een ander was doorgestuurd. En ja hoor, het was doorgestuurd door Andries G Knevel, die ik overigens heel graag op Twitter volg. Andries wilde mij als volger er op te attenderen dat hij een compliment had gekregen. Zo doe je dat, niks geen “nou, niet overdrijven zeg”. Ook niet gewoon een mailtje richting heer Boekestijn met een bedankje. Nee voluit doorgetoeterd naar twintigduizend volgers. Tussen berichtjes als:

Ik las vanmorgen Jesaja 45 en het raakte me. en En Zo deel je voedselpakketten uit in bergland Albanie. Zo bestudeer je jubileumboek over Heidelberger Catechismus voor groot interview.

Over die voedselpakketten leerde ik nog van mijn vader dat je het daar niet over had, want: “Laat uw linkerhand niet weten wat uw rechter doet”. Afgeleid van  “Als gij aalmoezen geeft, geschiedde het zoo stil en onopgemerkt mogelijk”, Mattheus 6.

Maar ook dat is kennelijk niet meer van deze tijd en is nu “Laat uw twintigduizend volgers weten wat uw linker en rechterhand doet”.