Ze noemen zich Incel, onvrijwillig celibaat, want seks zou een recht zijn dat hen - ‘supreme gentlemen’ - wordt onthouden door verwerpelijke vrouwen. Zij haten hetgeen zij niet kunnen krijgen, zij haten de vrouw.
Duizenden incels juichten in hun extremistische internetholen toen Alek Minassian in Toronto tientallen mensen neermaaide met een huurbusje en daarbij tien levens nam. Hij had het gemunt op ‘Chads en Staceys’, seksueel actieve mannen en vrouwen. Extremisten haten wie zij niet kunnen krijgen en wie ze niet kunnen zijn.
Gefrustreerden Vrouwen worden begeerd, maar ook veracht om wat incels zien als ‘selectieve promiscuïteit’, schrijft criminoloog Simon Cottee in de New York Times. Hij ziet grote overeenkomsten tussen de jihadisten die aanslagen plegen en de geradicaliseerde seksueel gefrustreerden. Hoewel de motivatie voor aanslagen vaak persoonlijk en complex is, spreken de cijfers voor zich. Uit onderzoek blijkt dat een derde van alle ‘mass shooters’ een geschiedenis heeft van geweld tegen vrouwen. Dat is een groter percentage dan het aantal mass shooters met psychische problemen. Toronto is bovendien al de vierde terroristische aanslag uit vrouwenhaat in Noord-Amerika in 10 jaar, maar ook voor er in chatrooms toe werd opgeroepen werden vrouwen al gehaat en massaal vermoord.
In 1989 schoot Marc Lépine 14 vrouwen dood bij wat de ‘Montreal massacre’ zou komen te heten. In zijn afscheidsbrief kondigde hij aan dat zijn daad politiek gemotiveerd was en dat feministen zijn leven zouden hebben verwoest. In 2009 schoot George Sodini drie mensen dood in een sportschool in Pennsylvania, in zijn afscheidsbrief schreef hij over zijn haat voor vrouwen. Elliot Rodger kondigde in 2014 in een videomanifest op YouTube aan dat hij niet begreep dat vrouwen hem niet aantrekkelijk vonden, maar dat hij ze daarvoor zou straffen. Alvorens zes mensen te vermoorden. In 2015 pleegde Chris Harper-Mercer een vergelijkbare aanslag waarbij hij negen mensen vermoorde. In het manifest dat hij achterliet schreef hij verbitterd over zijn eenzaamheid, dat hij geen vriendin had en nog maagd was. Alexandre Bissonnette, die vorig jaar 6 mensen ombracht bij een aanslag op een moskee in Quebec, identificeerde zich met Rodger. Net als Alek Minassian, die letterlijk ‘All hail the Supreme Gentleman Elliot Rodger!’ poste op Facebook voor hij het gaspedaal intrapte in Toronto.
Chatrooms Oftewel, wie niet neuken wil moet maar voelen. Mannen die dit letterlijk nemen en overgaan tot het plegen van aanslagen zijn gelukkig schaars, maar de misogynie is op het internet alom aanwezig. In Incel-chatrooms, maar ook onder Gamer Gaters, MRA’s en in alt-right gemeenschappen spat de vrouwenhaat van het scherm. Vrouwen zouden ‘doorgegeven’ moeten worden en ‘na gebruik in een ravijn gegooid’.
Aantrekkelijke vrouwen wel te verstaan. ‘No fatties.’ Donkergekleurde vrouwen worden eveneens als minder aantrekkelijk en minderwaardig gezien. Ze willen (Hoe tegenstrijdig, wil je nou neuken of niet?) alleen pure, maagdelijke vrouwen. ‘Sletten’ worden verguisd.
Het zou komisch zijn als het niet zo verdomde tragisch en gevaarlijk was. Het is lastig om precies te bepalen hoe wijdverspreid deze ideeën zijn, maar om deze mannen en jongens als een klein groepje losers in de marge te beschouwen is naïef. Bovendien hebben ze wel degelijk invloed op de publieke opinie.
Sociaal onrecht Gisteren schreef Ross Douthat bijvoorbeeld bloedserieus over de ‘redistributie van seks’ als mogelijke oplossing voor het incel-gevaar in de New York Times. Andere opiniemakers zagen in onvrijwillige seksloosheid een vergelijkbaar sociaal onrecht als in armoede. Kun je je voorstellen dat we dat zouden toelaten na een aanslag door extremistische jihadisten? Dat we gezellig in de media zouden keuvelen over hoe we die arme extremisten tegemoet konden komen? We onderhandelen niet met terroristen, waarom gaan we dan wel in discussie over de vraag of vrouwenlichamen – waar overigens mensen met zelfbeschikkingsrecht in schijnen te huizen – zouden moeten worden uitgedeeld als snoepjes aan gefrustreerde vrouwenhaters?
Het is bizar om te zien hoe ideeën en praktijken die zo uit het oude testament lijken te komen weer in de mainstream worden toegelaten. Van enge en achterhaalde discussies over ras, tot fundamentalistische vrouwenhaat. Nog een voorbeeld: enkele weken geleden werd de conservatieve columnist Kevin Williams ontslagen nadat hij schreef dat vrouwen die abortus lieten plegen maar opgehangen zouden moeten worden. Om vervolgens massaal als martelaar van het vrije woord in alle grote kranten en programma’s een podium te krijgen waarop hij zijn extremistische ideeën mocht spuien.
Vrouwenhaat is springlevend, in toenemende mate salonfähig en ook de nieuwe generatie blijkt er extreem vatbaar voor, dus bespaar me het ingebeelde slachtofferschap van de zogenaamd onvrijwillig sekslozen. Als je vrouwen niet als mensen ziet, maar als vleesgeworden cumbuckets, dan moet je niet raar staan te kijken als je jezelf buitenspel zet op het seksuele speelveld.
Niemand heeft recht op het lichaam van een ander. Niemand heeft het recht een leven te nemen. Je hebt natuurlijk wel het recht om een lul te zijn op het internet, maar daar wordt de kans dat iemand met je korte achternaam wil spelen niet groter van.