Mijn bijdrage aan de angst-discussie: een 'zelfhulp-gedicht'
Pak een grote zware hamer (je weet wel die hele grote, die ene) en haal de muren van je hokje naar beneden Dit is stap één
Pak tussen het puin je koffer met gesloten ogen Neem alleen het hoognodige mee Alleen wat je ooit gevonden hebt en dat wat je bereid bent te verliezen
Ga dan op pad Kijk bij iedere stap die je overwint verder dan je blik de koker van je gedachtes Laat jezelf los en meevoeren met alle streken van de wind Praat met de kwajongens vossen vreemden
Lees hun verhaal in jouw spiegelbeeld Nee, lees jouw verhaal in hun spiegelbeeld en breek het met steentjes Haal de angel uit je geladenheid maar bovenal ontwapen je angst
Ontdoe jezelf van Kwetsende granaten Gefrustreerde pijlen Onzekere onderzeeërs Belerende bommen Stekende sneren Ieder stuk uit dat angstzaaiende woordenarsenaal
Ontwapen je angst (ontwapen de een en de ander) Doe het licht aan (verlicht) en zaai ongeladen woorden