Omtzigt ziet het principiële verschil niet tussen cultuur en aardgas

Dat is een veeg teken.

Als het aan Pieter Omtzigt ligt, wordt de BTW op cultuur, boeken en media meer dan verdubbeld tot 21%. Hij probeert dat te rechtvaardigen met de volgende tweet:

"Niet mijn favoriete maatregel", zegt hij er bij geheel in de stijl van de vader die zijn kind een aframmeling verkoopt met de woorden: "Het doet mij meer pijn dan jou". Waardeloos is dat. Lullig.

Maar niet het ergste. Pieter Omtzigt stelt belastingen op cultuur kennelijk op één lijn met die op aardgas. Voor hem is cultuur een product als alle andere.

In de negentiende eeuw kende Nederland net als bijna heel de rest van Europa een belasting op kranten en tijdschriften. Die was de hoogste van Europa, iets wat Omtzigt opnieuw gaat bereiken met de maatregel die volgens hem niet zijn favoriete is.

In de negentiende eeuw hadden de Nederlandse liberalen nog hersens. Een man als Thorbecke was een verklaard tegenstander van de heffing op kranten. Een groepje voor het merendeel jonge liberalen richtte een Anti Dagbladzegel Verbond op om de belasting afgeschaft te krijgen. In 1869 is dat gelukt.

Men sprak in die dagen van "belasting op kennis". Die hoorde in een beschaafde samenleving niet geheven te worden. Integendeel, kennis diende zo breed mogelijk en zo betaalbaar mogelijk voor alle burgers beschikbaar te zijn.

Deze redenering is aan Pieter Omtzigt kennelijk niet besteed. Hij ziet niet het principiële verschil tussen cultuur en aardgas. Dat is een veeg teken en een waarschuwing, niet alleen voor de burgerij maar ook voor de leden van zijn eigen partij.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin al is de laatste put nu dicht. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: de verwarring in politiek den Haag