Ode aan Hein de Haas

Zonder jou is het migratiedebat zo leeg als de koelkast na een avond zuipen.

Nou, Hein, daar sta je dan. Weg van Twitter, hè? Lekker rustig nu, of niet? Geen scheldkanonades meer van een of andere anonieme toetsenbordheld die zijn hersencellen bij het grof vuil heeft gezet. Je bent niet meer “dat linkse tuig” of “die naïeve academicus die zogenaamd alles weet over migratie” – nee, je bent gewoon weer Hein. En wat was je goed, man! Echt, ik mis je al. Want zonder jou, Hein, is het migratiedebat zo leeg als de koelkast na een avond zuipen.

Jij, Hein, de enige die nog zinnige dingen zei over migratie, de enige die de feiten nog een beetje op een rijtje had. Maar nee, de boze menigte wilde het niet horen. “Te ingewikkeld, Hein! Doe eens simpel! Wij willen gewoon boos zijn!” Ja, dat was het toch? Ze willen gewoon simpel boos zijn. Rationeel nadenken, dat kost veel te veel moeite. En jij maar netjes uitleggen dat migratie niet zomaar stopt als je een hek om Nederland zet. “Nee joh, migratie is een complex fenomeen!” Maar nee, Hein, dat past niet op een T-shirt.

Dus ja, je bent weg. Van dat platform af geïntimideerd. Want alleen de ‘juiste’ mening is welkom. En wat is die juiste mening? Nou, daar zijn we het ook niet over eens, maar daar kom je niet aan met nuance, Hein! Daar moet je lekker kort door de bocht met een toeter in je hand. Gewoon een beetje brullen en klaar is Kees!

Maar even serieus, Hein, wat ontzettend zonde. Jij, met je kennis en kalmte, bent precies wat we nodig hebben in deze tijd van schreeuwers. Terwijl de rest van Nederland ruzie maakt over wie de grootste mond heeft, stond jij daar gewoon je verhaal te doen. Zonder theater, zonder gebrul. En nu? Nu hebben we weer een beetje minder verstand op Twitter en een heleboel meer galbakken. Bedankt, hè?

Maar goed, Hein, laat ze maar, die toetsenbordridders. Want jij blijft gewoon jij. Je hebt gedaan wat je moest doen: het gesprek wat slimmer proberen te maken. En voor iedereen die het nog wil horen, ben je er nog steeds.

Dus Hein, geniet van je Twitter-vrije leven. En weet dat we je hier, tussen al die schreeuwers, best wel een beetje missen.