Ode aan de blanke man

Blanke mannen. In strakke pakken, met perfect geknoopte stropdassen. Blanke mannen. Met Confederatievlaggen en hakenkruizen. Blanke mannen. Schietend in een kerk vol gekleurde gelovigen. Blanke mannen. Die banken besturen en de Europese economie lieten crashen. Blanke mannen. De heilig verklaarde, onaantastbare wezens op deze aarde. En onze maatschappij zegt gedwee Amen. Ik niet. Ik zeg: GODVERDOMME (Sorry mam).

Generaliseren? Dat mag natuurlijk niet. Dat hoort niet. En dat doen we dan ook niet. Althans, dat beweren de blanke mannen. Maar laat me het zo zeggen; alles is generaliseerbaar, iedereen kan in een groep ingedeeld en collectief veroordeeld worden, behalve de groep blanke mannen. Daar moet je mee oppassen, dan kom je in de problemen. Dat doet dan ook niemand. We hebben wel last van, ik doe maar een greep, een Marokkanenprobleem, een illegalenprobleem, een multicultiprobleem, een Antilianenprobleem, een hoogopgeleidenvrouwen probleem, een blondjesprobleem (haha). Máár er is absoluut géén blankemannenprobleem.

In werkelijkheid hebben we niet een blankemannenprobleem, we kampen met een hele epidemie aan blankemannenproblemen. Ze zijn overal, doen van alles verkeerd maar kunnen altijd iedereen alles maken en komen overal mee weg. Nooit worden ze collectief veroordeeld. Ze worden alleen beoordeeld als individu. Als ze iets fout doen zijn ze altijd de uitzondering, de zonderling, de gek, de lone wolf , de ontspoorde.

Marcheert er in de Amerikaanse stad Columbia een groep blanke KKK-mannen die openlijk verkondigen dat ze donkere mensen haten? Dat zegt dan niets over blanke mannen als geheel, het zijn slechts rotte appels. In de media wordt benadrukt dat deze blanke agressievelingen nauwelijks geweld gebruiken. Ze verbranden wellicht een paar kruizen, verketteren minderheden en werven nieuwe neo-nazi’s. Staat er echter een gekleurde groep te demonstreren tegen Zwarte Piet? Ondankbare racisten! Zwarte Piet is een kinderfeest van de blanke mannen, een traditie waar je niet aan mag komen. Die paar blanke ‘overlopers’ die het feest ook willen aanpassen? Die tellen we gewoon niet echt mee.

Terroristen Staat er een groep blanke mannen met borden die je zeggen dat God homoseksuelen haat? Dat zijn gewoon een paar gekkies. Wel een schande, maar het zijn geweldloze borden. Niks aan de hand mensen. Gewoon voor je kijken en doorlopen. Een demonstrerende groep op de Dam daarentegen die tegen de Israëlische genocide in Palestina protesteert? Nou dát zijn pure Hamas-aanhangers, het is terroristen-verheerlijking! Nee wat, nog erger, het zijn zèlf terroristen die demonstranten! 

Over terroristen gesproken. Blanke mannen die minderheden doodschieten uit een achterliggend racistisch motief? Dat noemen we psychopaten. Ze vallen onder een aparte groep, de verwarde mannen. Het zijn er maar een paar. Een paar individuen. Over de groep blanke mannen zegt dat niets. Helemaal niets.

Het was een blanke man die woensdag exact vier jaar geleden in Noorwegen de sociaal-democratische jongeren van AUF met een terroristische aanslag van hun jonge leven beroofde. Breivik’s gedachtegoed behoorde niet tot een ‘groep’. Al behoorde hij wel tot de rechts-populistische Vooruitgangspartij en schreef hij, voordat hij mijn kameraden vermoordde, een manifest waarin hij het nationalisme verheerlijkte en zaken als feminisme en de islam verketterde. Hij koesterde ideeën, maakte plannen en voerde ze uit. Maar hij was direct een psychopaat. Niemand wilde een patroon zien of ontdekken.

Er verscheen deze week een foto van een donkere politieagent die een uitgedroogd lid van de blanken mannen beweging KKK naar de schaduw begeleidde. Dat getuigde van enorme klasse en was ontzettend ontroerend. Op de foto’s waarop gekleurde anti-Zwarte Piet demonstranten hard werden aangepakt door de blanke politiemannen, werd met hetzelfde enthousiasme gereageerd. Klasse, dat ze zo hard worden aangepakt. 

Media De media puilen uit van de blanke mannen. Sterker nog, ze hebben de media volledig in handen. En dat merk je. Elke negatief bericht over een groep blanke mannen wordt niet of amper breed uitgemeten op basis van etniciteit. Of het nou gaat om hooligans, huurlingen of holbewoners. Ze worden ingedekt. Het is onvoorstelbaar dat ze als groep iets verkeerd doen. Omdat ze – bijna – in de meerderheid zijn. 

Er mag geen angst worden gezaaid dat de meerderheid van de bevolking iets slechts zou kunnen doen. Blanke mannen moeten betrouwbaar blijven overkomen. Ze zitten tenslotte in de meest machtige posities. Voor de vorm zijn er een paar uitzonderingen die – door blanke mannen – juichend worden aangemoedigd. Een allochtoon op de verkiezingslijst? Jottum, on-ge-loof-lijk tolerant. Een vrouw in een topfunctie? Donders zeg, zóóó geëmancipeerd. 

Dit is een ode aan de blanke mannen. Ze hebben het goed voor elkaar. Ik hoop dat ze trots zijn. Al is het behoren tot de groep niet hun eigen verdienste. Ik hoop dat ze hun gratis verkregen rechten ooit zullen inzetten voor anderen. Dat ze ermee vechten voor een groep die niet diezelfde vrijheid en privileges heeft. Zoals voor die gekleurde demonstranten. En voor die gesluierde vrouwen. Of voor een blanke man. Voor mensen. We zijn allemaal mensen. We zijn soms prachtig en we zijn soms afschuwelijk. Soms individueel, soms als groep. Stuk voor stuk. Allemaal. Allemaal mensen. Laat we zo naar elkaar kijken.

En de mens als groep dan? Dat is een héél ander verhaal.