NSC’ers kunnen het gedraai en geneuzel van Omtzigt ook niet meer uitleggen

NSC wilde niet in een meerderheidskabinet met de PVV stappen, maar deed dat toch. NSC wilde een extraparlementair kabinet, maar geen partijleider heeft zich ooit zo intensief met ‘zijn’ bewindslieden bemoeid als Pieter Omtzigt. NSC wilde samenwerken met andere partijen van buiten de coalitie, maar slaagt daar totaal niet in. NSC wilde afstand houden van het racistische gedachtegoed van de PVV, maar in zijn HJ Schoolezing flirtte Omtzigt met de omvolkingstheorie.

Het gaat, kortom, niet zo lekker met NSC, en dat heeft zijn weerslag op de Kamerleden van de nieuwe partij, schrijft NRC. Zo wordt er binnen NSC gemord over de lezing die Omtzigt deze week in de Rode Hoed uitsprak.

“De lezing kende meerdere zwaktes, analyseren NSC’ers desgevraagd. Omtzigt had kunnen laten zien dat NSC een middenpartij is, en heel anders dan de drie rechtse coalitiepartijen, maar dat gebeurde niet. En het verhaal was ambigu: Omtzigt stelde vragen, was aan het analyseren, maar kwam niet met oplossingen. Daardoor ontstond er weer onduidelijkheid over wat hij wilde en bedoelde. (…) De HJ Schoo-lezing bracht een bekend probleem bij NSC opnieuw boven: fractieleden voelen zich tot hun frustratie steeds weer in de rechtse hoek geduwd, en dat vinden ze onterecht.”

De partij moet ‘ontpieteren’, vindt menigeen. Fractieleden willen meer ruimte krijgen om zich te onderscheiden van de guurrechtse coalitiegenoten. De vraag is of de controlfreak Omtzigt wel de ruimte wil bieden aan zijn partijgenoten om hun eigen plan te trekken.

“Omtzigt, naar wie altijd zo werd opgekeken, is voor sommigen nu een deel van het probleem. Voor het eerst klinkt in de partij dat het daarvoor nodig is om NSC te ‘ontpieteren’. Ofwel: de invloed van Omtzigt inperken, en ruimte bieden aan individuele fractie- en kabinetsleden om het te doen zoals zíj het willen. Zoals een NSC’er zegt: „Gaan we door op deze weg of gaan we het doen zoals we het wílden doen?””