NPO, stel direct een salarisplafond in

Bij de gehele overheid, en dus ook de Publieke Omroep, zou per direct een salarisplafond van drie keer modaal van kracht moeten zijn. Argument nummer één is een kwestie van fatsoen: niemand zou rijk mogen worden van gemeenschapsgeld. En helemaal niet zolang er nog sprake is van schrijnende situaties in bijvoorbeeld verpleeghuizen. Eerst moet elke cent naar het oplossen van acute noodsituaties vóórdat er ook maar één cent gaat naar iemand die het niet nodig heeft.

Reden nummer twee is dat we met de bezuinigingen op bijvoorbeeld de exorbitante salarissen van Giel Beelen andere, veel leukere dingen binnen de Publieke Omroep kunnen financieren. Allereerst kunnen we programma’s maken die goedkoper zijn en daardoor minder afhankelijk van de reclameopbrengst, en dus minder hoeven te worden afgestemd op de ‘markt’ (een begrip dat sowieso veel te eenzijdig wordt ingevuld). De Publieke Omroep kan dan weer doen waarvoor we haar hebben opgericht: het algemeen belang dienen, namelijk met het aanleggen van ons toekomstige collectieve erfgoed. Als elke uitzending véél goedkoper wordt is er veel meer ruimte voor experiment en kan de Publieke Omroep veel beter fungeren als de kweekvijver die het zou moeten zijn. Jong talent zou de NPO zo dynamisch en interessant houden dat alleen dát al de kijkcijfers omhoog stuwt. Commerciële programma’s kunnen we dan weer met een gerust hart overlaten aan de commerciële zenders.

Ten derde: salarissen zoals van Giel trekken precies de verkeerde mensen aan. Mensen die voor de overheid willen werken moeten doordrongen zijn van hun verantwoordelijkheden en de eer dat juist zíj zijn uitgekozen om het volk te dienen. Natuurlijk kan niemand leven van eer alleen, dus hebben we een kleine vergoeding voor ze. Maar als Giel Beelen er niet genoeg aan heeft dat hij op de radio mag, laat hem dan vooral naar een organisatie gaan waar wél geld over is en waar om zijn luxe te bekostigen níet wordt bezuinigd op zieken of demente bejaarden die wegrotten in hun stront. Bij de overheid zitten we niet te wachten op mensen met de zelfde inhaligheid die het bedrijfsleven regeert.

Ten vierde kloppen de argumenten om overheidspersoneel absurde bedragen toe te stoppen niet. Het argument is dat de concurrent hen wegkoopt als wij ze niet steenrijk maken. Mocht dat zo zijn, láát ze dan lekker gaan. Laat de commerciële zenders zich lekker op kosten jagen! Als zij daar het budget voor hebben, waarom niet? Maar waarschijnlijk zullen we zien dat ook hun salarissen dramatisch omlaag gaan zodra de overheid begint met een plafond. RTL biedt dan gewoon dat plafond + 1€. Het argument dat de Publieke Omroep daarmee een ‘braindrain’ of ‘exodus van talent’, zal doormaken is eveneens onzin. Natúúrlijk hanteert de heersende klasse z’n eigen bezigheden als de standaard van kwaliteit. Zodra ze zijn opgerot komen er echter nieuwe ideeën die we net zo gaan waarderen en waarschijnlijk meer, omdat er meer budget voor hun programma zal zijn en minder blijft hangen aan de strijkstok van een zenderhoofd of anchorman.

Onder meer zou het extra budget kunnen worden gebruikt om eindelijk eens écht iets te doen met die o zo vaak genoemde ‘kernwaarde’ van onze overheid: diversiteit. Zolang we op safe spelen omdat onze programma’s te duur zijn blijven ze saai en oppervlakkig en spreken ze maar een klein deel van de bevolking aan. ‘Publiek’ kun je je dan als omroep niet meer noemen.

Het eigenlijke conflict in Nederland is niet tussen bedrijfsleven en overheid, maar vooral tussen degene die veel van de overheid krijgt en de gene die weinig of niks krijgt. Salarissen als dat van Giel (én Matthijs, én Eva, én Jeroen) zijn niet meer goed te praten in een tijd dat diezelfde werkgever, de overheid, het op zoveel andere gebieden laat afweten. Dus de NPO geef ik graag het advies dat ik de gehele overheid zou geven: ontsla iedereen die meer dan 120.000 per jaar verdient en steek de opbrengst in een initiatief om jullie bestaansrecht terug te verdienen.

En Giel, geef dat geld terug of vertrek.