Nooit meer slapen

Mijn voornemen om standaard een redelijk tot goed humeur op de waakvlam te hebben, lijkt te lukken. Als ik opsta organiseer ik goede zin bij mezelf en met een aangename gevoelstemperatuur kom ik de dag tot nu toe prettig door. Kleine moeite, hele verbetering! Nu nog die boze rimpels uit mijn gezicht wegdenken en ik zie 2014 helemaal zitten.

Een paar kleine humeurbedervende obstakels: als fervent radioluisteraar (dat heb je als oudere alleenstaande) ben ik danig in de war van de vernieuwingen op Radio 1. Bijvoorbeeld: Elsbeth Gruteke van de EO, waar ik zo graag naar luisterde, lijkt wel helemaal verdwenen. Waarom? Zij hoorde tot de betere radiojournalisten! Daar staat tegenover dat Sven Kockelman me geen oor- en hoofd- en humeurpijn meer bezorgt, maar waarom niet het één doen (Sven weg van de radio) en het andere laten (Elsbeth Gruteke moet terug!)?

En dan, het allerergste: de dagelijkse nachtprogrammering van 0.00 uur tot 02.00 uur op Radio 1. Wat was heerlijker dan inslapen met het geruststellende Casa Luna, te tuttig om verontrustend te zijn, te behoorlijk om je te ergeren, te vriendelijk om je op te winden. Prettig programma, goede presentatoren (afgezien van het idiote idee om om kwart voor één, midden in het twee uur durende programma, een willekeurig duizenddelig hoorspel te plaatsen. Hilversum op zijn Hilversumst). En fijne inbreng van luisteraars in het tweede uur, maar dan was ik meestal al weggedommeld, zoals het hoort, midden in de nacht.

Casa Luna heeft nu plaats moeten maken voor twee uur VPRO-radio, met een quasi informatief cultureel magazine (of zoiets), waar ik om middernacht totaal niet naar kan luisteren. Heel toepasselijk heet het NOOIT MEER SLAPEN (intellectuele humor). Slaapverdrijvend, een typisch dagprogramma (dan zou ik er misschien ook niet naar willen luisteren), maar middenin mijn nacht, om mij prettig te laten wegdromen… Nee! Ik houd van kunst en ik houd van de VPRO, maar dit is een onzalige programmering, Hoge Heren in Hilversum! Elk tijdstip heeft een eigen logische dynamiek, en daar wordt nu inbreuk op gemaakt. Klopt niet, past niet, moet niet. Het is vast een politiek compromis (hoe krijgen we VPRO zo ver mogelijk naar de marge), maar het is een belediging voor in elk geval deze luisteraar.

Morgen toch maar gezond weer op met een goed humeur.

Dit artikel staat ook op de website van Hanneke Groenteman