Noem tweedehands kleding niet pre-loved

Toen ik een kind was, kwam mijn nieuwe kleding uit een vuilniszak. Mijn oma had namelijk een kennis met een dochter die haar oude kleding voor mijn zus en mij bewaarde. Heel normaal. Nieuwe kleding was immers een privilege, bewaard voor het oudste kind van de familie.

Eens in de zoveel tijd kieperde mijn oma de vuilniszak in haar woonkamer leeg en konden wij onze nieuwe kleding uitkiezen. Tenminste, nieuw voor ons. De te korte mouwen, pillende stof en vale kleuren vielen me pas op als ik bij vriendinnetjes thuis was. Ik voelde aan dat tweede- derde- vierdehandsjes iets waren om je voor te schamen. Vanaf mijn tienerjaren koos ik dan ook alleen nog dingen uit die door konden gaan voor nieuw en liep ik de Kringloop voorbij als ik dacht dat ik bekenden zag.

Maar tweedehands kleding werd door de imagomolen gehaald en gepresenteerd als een nieuw concept. Ineens is tweedehands cool. Of nee sorry, pre-loved. Tweedekansjes. Vintage. Of volgens Zalando’s nieuwe campagne: Pre-owned. Dezelfde mensen die mij met de nek aankeken als ik voorzichtig probeerde te vertellen dat je bij de Kringloop echt wel leuke dingen kunt vinden, lopen nu in pre-loved kleding. Niet van de stoffige winkel om de hoek natuurlijk maar van Zalando en kraampjes op braderieën waar foodtrucks staan.

Begrijp me niet verkeerd: het is heel goed dat pre-loved kleding in steeds meer kasten ligt. En kraampjes afstruinen tot je een pre-loved parel vind is mijn hobby. Het verschil zit ‘m in de keuze. Pre-loved kleding was (en is) voor mij geen keuze. Het was een financiële noodzaak. Ik kocht het niet omdat ik het zo lekker duurzaam vond – dat was een toevallige bijzaak. Waar anderen kunnen stoppen na het vinden van die ene parel op de braderie, kon ik het daar niet bij laten. Ik moest door zoeken tot ik een hele garderobe had samengesteld.

Lieve mensen voor wie pre-loved kleding een kèuze is: geef jezelf vooral een schouderklopje dat je duurzaam bezig bent, want dat ben je. Maar taal doet er toe. Maak het niet mooier dan het is met woorden die jou beter passen. Er is in jouw duurzame-keus-kleding ook gewoon gezweet, op vieze stoelen in de trein mee gezeten en kindersnotneuzen aan afgeveegd. Doe ons mensen voor wie het geen keuze is een lol. Noem het bij de naam die het droeg voordat jij het cool vond: tweedehands.