Nieuwe spinnensoort in Engeland blijkt vleermuizen te vangen en op te eten

Geen video? Klik hier.

Wetenschappers van de National University of Ireland Galway hebben een opzienbarende ontdekking gedaan in Engeland. In Shropshire, in het midwesten van Engeland, is gefotografeerd hoe een spin in haar web een gewone dwergvleermuis ving en vervolgens consumeerde. Het is voor het eerst dat waargenomen is dat deze spin een zoogdier opat. Eerder was al opgemerkt dat de spin in staat is reptielen te vangen en op te peuzelen. De reuzensteatoda heet in het Engels ‘valse weduwe’, die naam dankt ze aan de oppervlakkige gelijkenis met de gevreesde Zwarte Weduwe spinnensoort die in Amerika voorkomt.

De steatoda nobilis, zoals de wetenschappelijke naam luidt, is geïmporteerd vanuit de Canarische Eilanden en komt vermoedelijk al zo’n honderd jaar voor in Groot-Brittanië en Ierland. Het dier verspreidt zich de laatste tijd steeds meer en kan volgens experts uitgroeien tot de “meest invasieve” spinnensoort ter wereld. Het dier komt ook in Nederland voor zo blijkt uit meldingen op Waarneming.nl

Spinnen leven over het algemeen van kleine insecten maar nu blijken bij deze soort ook gewone dwergvleermuizen, die ook in Nederland voorkomen, risico te lopen. De spinnen beschikken over een zeer sterk gif dat hen in staat stelt gewervelde dieren te vangen die vele malen groter zijn dan zijzelf. De lichamen van de grootste vrouwtjesexemplaren van de soort kunnen tot 1,4 centimeter worden.

De beten van de spin kunnen ook voor mensen zeer pijnlijk zijn. De soort wordt beschouwd als een van de gevaarlijkste in West-Europa. In hun publicatie in het wetenschappelijk tijdschrift Ecosphere waarschuwen de biologen dat de spin ook een bedreiging vormt voor inheemse soorten.

De wetenschappers werden op de spin geattendeerd door een man die zag dat er in webben op zijn zolder vleermuizen gevangen werden. Een van de slachtoffers was een jonge vleermuis die door de spin in een web was gewikkeld, een favoriete methode van deze soort. Een ander exemplaar was nog in leven en kon op tijd worden gered. De spin bleek haar web precies onder de nestingang van de vleermuizen te weven zodat de jonge vleermuizen er in konden vallen als ze voor het eerst uitvlogen.