Niemand heeft het gedaan

In een gezellig huis ergens aan de rand van de stad woonde een moeder van vier levendige kinderen. Haar naam was Judith, en ze leidde een leven vol avonturen, gelach en... wasgoed. Ja, wasgoed. Dat eeuwige gevecht met stapels kleding leek wel haar dagelijkse strijd.

Terwijl Judith haar best deed om de chaos in toom te houden, was er één mysterieuze figuur die altijd buiten schot leek te blijven: Niemand. Ja, je hoort het goed, Niemand. Niemand maakte rommel, Niemand deed iets, en dat maakte het leven van Judith soms behoorlijk ingewikkeld.

Op een zonnige ochtend, terwijl Judith de wasmanden probeerde te temmen, kwam haar oudste zoon, de keuken binnen gestrompeld. "Mam, waar zijn mijn sokken?" vroeg hij met een verwarde blik op zijn gezicht.

Judith zuchtte diep. "Ik heb geen idee. Misschien heeft Niemand ze weggehaald."

Haar zoon keek haar aan met opgetrokken wenkbrauwen. "Niemand? Wie is Niemand?"

Judith glimlachte. "Niemand is de mysterieuze bewoner van ons huis die nooit iets lijkt te doen, behalve de boel in de war schoppen."

De dag vorderde en de chaos bleef groeien. Terwijl Judith de ene na de andere lading was draaide, leek Niemand zich te verschuilen in de schaduwen, weg van verantwoordelijkheid.

Tegen de avond, toen de kinderen eindelijk in bed lagen en Judith haar vermoeide zelf voor de spiegel zag, besloot ze dat het genoeg was. Ze zou Niemand confronteren.

"Nou, Niemand," riep ze door het huis terwijl ze haar handen in haar zij zette. "Het is tijd om tevoorschijn te komen en je rommel op te ruimen!"

Tot haar verbazing verscheen er niemand. Geen spoor van Niemand.

Plotseling besefte Judith iets belangrijks. Misschien was het niet Niemand die haar huis in chaos achterliet, maar gewoon het dagelijkse leven met vier actieve kinderen. Misschien was Niemand gewoon een denkbeeldig excuus om de schuld te geven.

Met een glimlach op haar gezicht en een nieuwe kijk op de situatie, ging Judith aan de slag met het opruimen van het huis. En terwijl de wasmachine draaide en de kinderen en Niemand snurkten, besloot ze dat ze, met of zonder Niemand, de meesteres was van haar eigen huis en haar eigen leven. En dat was een conclusie die zeker de moeite waard was om te omarmen.

Judith besloot besties te worden met Niemand. Waarschijnlijk zou dat een goed idee zijn. Niemand is toch eigenlijk een fijn iemand als het goed uitkomt.

cc-foto: pepperberryfarm