De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen
Netanyahu in Nederland: veel propaganda om bezetting te verduurzamen
•
111 keer bekeken
• 
'Peace, democracy and modernity' gaan in Netanyahu’s extreme en verwrongen ideologie samen met het bezetten, opsluiten en verpauperen van miljoenen Palestijnen
Deze week was de Israëlische premier Netanyahu in Den Haag. Premier Rutte noemde hij “ a great friend of Israel, a great personal friend and a champion of peace ”. Zou onze premier dat ook van Netanyahu vinden? Zoals te verwachten viel, heeft Netanyahu rondgebazuind dat Israël een baken van beschaving en democratie is. “ In the Middle East, the democracy of Israel is a powerful force of stability and security ”, zei hij.
Dat Israël een strategische bondgenoot is die onze kernwaarden en belangen verdedigt, was een speerpunt in zijn propaganda. Zo zei hij in de persconferentie na zijn onderhoud met premier Rutte:
“There is a fateful battle that is raging today in the entire world, between the forces of peace and the forces of terror, between the forces of democracy and the force of tyranny, between modernity and medievalism. Israel and the Netherlands stand together for peace, democracy and modernity. We stand together against terror, tyranny and medievalism.”
“ Peace, democracy and modernity ” gaan in Netanyahu’s extreme en verwrongen ideologie samen met het bezetten, opsluiten en verpauperen van miljoenen Palestijnen. Het maakt nog eens duidelijk dat Netanyahu een meestermanipulator is die geen propagandamiddel schuwt.Zijn ware bedoeling valt af te leiden uit een andere uitspraak , in de persconferentie met premier Rutte:
“Mark, I want to express my appreciation for your willingness to help us advance peace with our Palestinian neighbors by improving their quality of life.”
Met economische steun van bondgenoten wil Netanyahu dus het welvaartsniveau van Palestijnen opkrikken. Geen levensvatbare Palestijnse staat. Geen einde van de bezetting. Geen vrijheid. Een beetje meer welvaart, opdat de Palestijnen economisch overleven en politiek capituleren. Dat is Netanyahu’s definitie van vrede. Daar is hij op uit.
Netanyahu’s val Het kabinet dreigt nu in Netanyahu’s val te trappen. Het heeft eerder een dure scanner gedoneerd, die de deur van Israëls blokkade van Gaza op een kiertje heeft gezet. De opbrengst van Netanyahu’s bezoek deze week is klaarblijkelijk dat Nederland ook ondersteuning mag bieden bij de energie- en watervoorziening voor Gaza.
Dat is op zichzelf behartenswaardig – de gemangelde Gazanen hebben dringend behoefte aan betere basisvoorzieningen. Dergelijke hulp zou echter een opstapje moeten zijn naar een duurzame politieke oplossing voor het conflict. En daar is geen sprake van. Voor Netanyahu dient economische ontwikkeling als alternatief voor een politieke oplossing. Hij wil de bezetting economisch verduurzamen.
Nederland dreigt dat te faciliteren. Tenzij ons kabinet ook en vooral de confrontatie met Israël zou aangaan, over beleid dat de twee-statenoplossing ruïneert. In de persconferentie zei premier Rutte daarover:
“We need to preserve the two-state solution, in all its aspects: territorial, social and political. First and foremost, this means that settlement-building needs to stop.”
In 2009 kwam Netanyahu aan de macht. Sindsdien zijn de nederzettingen met ruim 30.000 huizen uitgebreid. De regering die Netanyahu op dit moment leidt, is Israëls meest extreme ooit. De kolonisten waren nog nooit zo machtig.
Beste Mark, waarom kijk je dan passief toe, als Netanyahu je woorden aan zijn laars lapt en doorgaat met de grootschalige uitbreiding van nederzettingen die vrede blokkeren?
Verantwoording Wie Netanyahu wél ter verantwoording riep, is PvdA-buitenlandwoordvoerder Michiel Servaes. Aan de vooravond van een besloten gesprek dat de Kamercommissie voor Buitenlandse Zaken woensdagochtend met Netanyahu had, publiceerde hij een krachtige brief aan de Israëlische premier. Ik wil u deze passage niet onthouden:
“Laten we het daarom hebben over hoe het komt dat de steun voor het beleid van Israël in Nederland zo sterk is afgenomen. Wellicht kunt u daarbij niet louter op anderen en op externe omstandigheden wijzen, maar bent u bereid om juist uw eigen verantwoordelijkheid tegen het licht te houden. Alleen u en uw regering kunnen immers besluiten om te stoppen met het schenden van het internationaal recht en echt leiderschap te tonen door de Palestijnse staat te erkennen.”
Het is nog niet te laat, maar met de aankomende, trieste mijlpaal in 2017 van 50 jaar bezetting van de Palestijnse gebieden worden de mogelijkheden wel rap schaarser. Hoe snel het begrip voor uw aanpak in de Nederlandse politiek is weggevloeid bleek kort voor de zomer. Voor het eerst steunde een parlementaire meerderheid een motie waarin klip en klaar gesteld wordt dat de samenwerking met Israël wordt opgeschort als uw regering illegaal beleid blijft voeren en vredesinitiatieven blijft afwijzen. Een ruime meerderheid in de Nederlandse samenleving denkt er precies zo over.
Ik hoop dat u zich realiseert dat alleen een radicale ommekeer in uw beleid deze trend nog kan keren. Uit betrokkenheid met Israël zal ik u daarom oproepen te stoppen met uw destructieve bezettingspolitiek en niet langer weg te lopen voor vredesbesprekingen.”
Over de ontmoeting met Netanyahu twitterde Servaes na afloop:
“Lang maar teleurstellend gesprek met #Netanyahu. Conflict schuld van iedereen behalve Israël. Netanyahu had mijn open brief ontvangen en gelezen maar blijft antwoord schuldig. Geen zelfreflectie. In totale ontkenning over effect bezetting op leven Palestijnen. Stelt “nederzettingen zijn niet het probleem”. Geen concrete toezegging om aan vredesinitiatieven van Frankrijk en/of Rusland deel te nemen.”
© cc-beeld: Michael Rose
Lange arm De moed en scherpte waarmee Servaes Netanyahu heeft geconfronteerd, verdient ons aller respect. Dat geldt niet voor VVD-buitenlandwoordvoerder Han te Broeke. Die kapittelde DENK-Kamerlid Tuhanan Kuzu, nadat hij geweigerd had om Netanyahu een hand te geven. “Van de lange arm vandaag geen uitgestoken hand…”, twitterde Ten Broeke.
Een gotspe. Want Ten Broeke is steeds meer tot lange arm van Netanyahu verworden. Dat bleek ook tijdens een interview op Radio 1, aan de vooravond van Netanyahu’s bezoek. Daarin haalde Ten Broeke voor de zoveelste keer Netanyahu’s stokpaardje van stal: dat de Palestijnen “zonder voorwaarden vooraf” met Israël moeten onderhandelen.
Dat betekent dat Israël tijdens de onderhandelingen mag doorgaan met koloniseren, terwijl het grondgebied waarover die onderhandelingen gaan steeds meer wordt ingepikt. Ik citeer hier uit de column “ Han ten Broeke en de trukendoos van Likud ”, van de hand van Jan Keulen. Daarin legt hij fijntjes uit wat voor merkwaardige discussietechniek Ten Broeke hanteert om zijn gelijk te halen, als het over Israël-Palestina gaat.
Zo haalde hij, bij gebrek aan inhoudelijke argumenten, de “Drie van Breda” en de treinkaping bij Wijster erbij. Hij deed dat om mijn geloofwaardigheid te ondermijnen, nadat ik had betoogd dat premier Netanyahu voor het Internationaal Strafhof gebracht zou moeten worden. Anders dan Ten Broeke deed voorkomen, verwees ik daarbij naar het nederzettingenbeleid. In het Statuut van Rome , het verdrag waarop het Internationaal Strafhof berust, wordt het koloniseren van bezet gebied als oorlogsmisdrijf aangemerkt (in artikel 8, lid 2, b-viii):
“The transfer, directly or indirectly, by the Occupying Power of parts of its own civilian population into the territory it occupies, or the deportation or transfer of all or parts of the population of the occupied territory within or outside this territory.”
Ik hoop dat de dag aanbreekt dat Netanyahu terugkeert naar Den Haag, om zich voor zijn desastreus en illegaal beleid voor het Internationaal Strafhof te verantwoorden.