Netanyahu gooide in Washington zijn eigen glazen in

Je zou het niet afleiden uit de toejuichingen in het Amerikaanse congres  maar Netanyahu heeft zich met zijn toespraak verder in de problemen gebracht. De bijval kwam vrijwel uitsluitend van de Republikeinen. De meeste Democraten bleven achterover geleund zitten of beperkten zich tot een beleefdheidsapplausje. Tientallen Democraten waren trouwens uit principe weggebleven en Chuck Schumer, hun fractievoorzitter in de Senaat, weigerde Netanyahu de hand te drukken. Dat kwam bovenop de afwezigheid van Kamala Harris die als vicepresident dit soort vergaderingen hoort voor te zitten. Zij had zogenaamd een dubbele afspraak.

Netanyahu sprak bijna een uur en heel de tijd had hij zicht op het Amerikaans Palestijnse congreslid Rashia Tlaib. Zij hield een bordje omhoog met daarop aan de ene kant War Criminal en aan de andere Guilty of Genocide. Buiten demonstreerden ongeveer vijfduizend activisten voor de Palestijnse zaak. Een van hun leuzen: Hamas is coming.

Voor Israël is het van groot belang dat het bondgenootschap met de Verenigde Staten voor beide partijen een vanzelfsprekendheid blijft. In zijn toespraak probeerde Netanyahu dat te benadrukken maar hij bereikte het tegendeel. Dat kwam door zijn radicalisme en zijn onverzoenlijkheid. Er was maar één manier om de oorlog  te beëindigen, aldus Netanyahu en dat was de vrijlating van alle gijzelaars en totale capitulatie van Hamas.

De oorlog is volgens hem geen regionaal conflict maar een van de fronten in de strijd tussen de beschaving en de barbarij. Die barbarij wordt dan vertegenwoordigd door Iran met zijn werktuigen in de hele wereld. De demonstranten buiten noemde Netanyahu 'nuttige idioten'. Wie weet werden ze zelfs door het regime in Teheran betaald. In het kader van dit alles haalde Netanyahu Winston Churchill aan die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog tegen president Roosevelt zei: 'Geef ons het gereedschap, dan maken wij het karwei af'. Nu zei Netanyahu: 'Geef ons het gereedschap sneller, dan zijn wij eerder klaar met het karwei'.

Hij zal het moeten doen met luidruchtige beloftes uit het kamp van Trump. Het zwijgen van de meeste Democraten was welsprekender dan het gejuich en de golven applaus van de Republikeinen.

Netanyahu heeft bereikt dat de Amerikaanse houding tegenover Israël onderdeel wordt van de verkiezingsstrijd. Met name zijn bewering dat hij voor Amerika en het Westen een oorlog voert tegen de barbarij, zal zeker de grootste splijtzwam worden. Je hoeft maar wat beelden uit Gaza te tonen en dan de vraag te stellen wie in dit drama eigenlijk de barbaren zijn.

Ook de bewering van Netanyahu dat hij en zijn soldaten voor ons de beschaving verdedigen, wekt weerzin. Met zo'n toespraak gooide Netanyahu zijn eigen glazen in. Hij schept geen consensus onder zijn belangrijkste bondgenoten maar schept een tweestrijd die alleen maar heftiger kan worden.  Als hij zo doorgaat, voltooit hij dat karwei in ieder geval wel.

Het probleem is dat de corruptie, het fundamentalisme, de mensenrechtenschendingen en de onderdrukking van vrouwen en meisjes die kenmerken zijn van de zogenaamde Palestijnse bevrijdingsbewegingen net zoveel weerzin wekken. Dit geldt in sommige kringen als de zonde van het bothsideism maar in dit geval is het een deugd. Als de Palestijnen een werkelijk democratisch gelegitimeerde leiding hadden die de mensenrechten in het vaandel voerde, dan was Israël zijn bondgenoten al lang kwijt geraakt. Het tegendeel is echter het geval. Dat is de veronachtzaamde en te vaak verzwegen kant van het probleem. 

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke  aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin ook al is de laatste put nu dicht. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: ontwrichting door falende ICT.