'Neger is gewoon een normaal woord', zei de witte man

We schrijven 5 december, tegenwoordig dé dag bij uitstek om over racisme te praten. Dus. Dat gaan we doen ook. Niet omdat ik er nou zo ontzettend veel zin in heb, maar blijkbaar omdat het nodig is, nog steeds. Ik zal voor alle zekerheid maar alvast een ding verklappen, het stuk gaat niet over Zwarte Piet, ik herhaal, niet over Zwarte Piet.

Zojuist viel ik zowat van m’n bureaustoel – ik kan je vertellen dat is bijna niet te doen met al die leuningen – toen ik een artikel las op de website van het AD , met als titel Commotie over woord ‘neger’ in de raadzaal: ‘Neger is een gewoon Nederlands woord’.

Deze woorden werden uitgesproken in de raadzaal van de gemeente Den Haag door Arjen Dubbelaar. Die reageerde op de ingreep van de commissievoorzitter. Deze ingreep was gericht aan Sebastian Kruis (PVV), die meerdere malen het woord ‘neger’ in de mond nam in een debat over vermeend racisme en mogelijke discriminatie bij de politie in Den Haag. Goed, tot zover de context.

“Neger is een gewoon nederlands woord”, want: Dikke van Dale, zo redeneerde Dubbelaar. Kennelijk is volgens Dubbelaar de Dikke van Dale een catalogus van gewone Nederlandse woorden die in dergelijke situaties ingezet kunnen worden zonder dat je daarbij de morele verantwoordelijkheid ook maar een klein beetje in twijfel hoeft te trekken.

Echter, zo werkt het dus niet. Neger is namelijk niet een “gewoon Nederlands woord”. Neger is een Nederlands woord. Een woord dat werd toegekend aan zwarte slaven, totdat de slavernij in 1863 werd afgeschaft. Daarna voortgezet als aanduiding van een donker persoon. Een woord met een geschiedenis dus. Een woord dat bepaalde gevoelens oproept, gevoelens die je waarschijnlijk als witte man zelf niet voelt. Zoals de Dikke van Dale ook zegt: “door sommigen als beledigend ervaren”.

Misschien heeft Dubbelaar over het laatste zinnetje heengelezen toen hij de Dikke van Dale uit z’n hoofd leerde, of misschien is hij het eens met Kruis en moeten die “beroepsgekwetsten” gewoon niet zo zeiken. Ze zijn tenslotte met een klein clubje, en die hebben niets te zeggen in een democratie. Zo werkt het nou eenmaal (niet dus).

Even ter verduidelijking; de Nederlandse taal kent veel woorden waarvan de betekenis misschien iets te – laten we zeggen – ongezellig is om in bepaalde situaties te gebruiken. En ik trek de competentie om politiek te bedrijven ten stelligste in twijfel wanneer je verzuimt je morele kompas te gebruiken.