Neelie laat mobiele beller in de steek

Februari was de maand van Neelie Kroes. Of het nu ging om het Oost-Europeanen-meldpunt van de PVV, de vermeende euro-exodus van de Grieken of de nieuwe mediawetten van Hongarije – Neelie klom op de kansel en predikte haar onomwonden mening. Je zou misschien denken dat ze in Brussel Van Rompuy of Barroso heeft opgevolgd, maar ze is toch nog steeds EU-commissaris Digitale Markt. En precies op dit terrein blijven haar ambities en beleidsvoorstellen teleurstellen.

De voorstellen die de Europese  Commissie heeft geformuleerd voor het hervormen van de internationale telefoniemarkt zijn hier exemplarisch voor. De Commissie oppert nieuwe prijsplafonds voor sms, data en bellen in het buitenland. Hiernaast  wil Kroes overgaan naar het opsplitsen van de mobiele telefoniemarkt in een binnenlandse en een buitenlandse markt, de zogenaamde roamingmarkt. Als klanten straks naast hun binnenlandse provider ook een provider  voor buitenlandse diensten aannemen, zo stelt de Commissie voor, ontstaat er als vanzelf competitie op de roamingmarkt en dalen de prijzen automatisch. De ingestelde prijsplafonds kunnen dan op termijn weer worden afgeschaft.

Neelie Kroes zou zich af moeten vragen wie met dit onambitieuze en ondoorzichtige voorstel gediend is. De concurrentie in de markt niet, toch haar voormalige portefeuille, maar ook de consument niet.

Ten eerste dwingt dit voorstel klanten een nieuwe simcard (dual IMSI) aan te schaffen waarop zowel een binnenlandse als een buitenlandse provider mogelijk is. Dit is omslachtig, en technisch en administratief erg ingewikkeld. Ten tweede draagt de ontkoppeling van de roamingmarkt en de nationale markt niet of nauwelijks bij aan een eerder, maar nu niet waargemaakt, voorstel van de Commissie om in 2015 nationale en internationale tarieven gelijk te schakelen.

In een wereld waarin communicatielijnen steeds korter worden en sneller verlopen, passen geen torenhoge kosten meer voor een simpel telefoontje naar familie in Spanje of naar Duitse zakencontacten. En waarom zijn de kosten voor dataroaming over de grens zo buiten proportie in tijden van apps voor alles op de smart-phone? Voor een provider brengt het nauwelijks extra kosten met zich mee om diensten aan het buitenland te leveren. De roaming-prijzen die nu in rekening worden gebracht zijn daarom geheel kunstmatig en niet in verhouding met de nationale tarieven. Als we werkelijk willen profiteren van een Europese interne markt met optimale voorwaarden voor competitie en innovatie, moeten we óók inzetten op een communicatiemarkt waarin landsgrenzen geen rol meer spelen. Daarom zou Neelie het nu voorliggende voorstel voor ‘roam like home’ moeten ondersteunen, dat de kosten van ieder telefoontje binnen de EU  per 1 juli 2014 wil gelijkschakelen en dataverkeer dwars door grenzen heen stimuleert voor aanvaardbare prijzen.

Het is te prijzen dat Neelie zich zo actief profileert op belangrijke internationale politieke vraagstukken. Het is te hopen dat ze zich nu ook zo profileert op haar eigen nieuwe en oude dossier en korte metten maakt met de roamingmarkt.