Het is hoog tijd dat we eerlijk zijn: Nederland haat kinderen

Donderdag 5 oktober gaan basisschoolleraren massaal staken. Ze eisen een eerlijker loon en een minder hoge werkdruk. Voor de klas staan op een basisschool als een leraar klinkt inderdaad verschrikkelijk. Er is dan ook veel draagvlak voor de staking, ook in de maatschappij. Eigenlijk vindt iedereen wel dat die leraren gelijk hebben. De meeste mensen zouden voor geen goud opgesloten willen zijn in een kamer vol met kleuters en hun dreinende geklooi.

Kinderen praten alsof ze dronken zijn en net terugkomen van de kaakchirurg. Ze kwijlen, ze hebben plakkerige vingers, ze zijn egocentrisch, er groeien grote dikke stromen snot uit hun neusgaten, ze janken met hun mond open en ze poepen in hun broek. Dat is geen stigmatisering of stereotypering, dit zijn de feiten. Daarnaast produceren ze geen goederen van waarde en participeren ze niet in de maatschappij. Een beetje ondernemerschap? Ho maar. Kinderen, met name zieke kinderen, staan met hun hand omhoog naar de overheid en met hun rug naar de maatschappij. Geen enkele weldenkende bestuurder zou hier een rendabele investering in zien.

Zo bezien is het logisch dat er geen cent meer naar het onderwijs gaat. Dat de leraren daar de dupe van zijn, het zij zo. We kunnen wel betere dingen verzinnen om ons geld aan te besteden. Er is een reden dat leraren op het middelbaar onderwijs gemiddeld 20 procent meer verdienen dan de basisschoolleraar; pubers lijken meer op normale mensen en zijn daarom 20 procent minder kut.

Hetzelfde geldt voor de jeugdzorg. Afgelopen week werd duidelijk dat decennia van bezuinigingen op bezuinigingen en een decentralisatie de jeugdzorg nu de nek heeft om gedraaid. Hulpverleners en de behandelaars hebben zo hard gewerkt, dat ze onderhand zelf de GGZ in moeten. Nederland leeft met deze mensen mee en is hun dankbaar voor het ontzettend nare werk dat ze moeten doen. Maar – je mag het natuurlijk niet zeggen, maar we moeten eerlijk zijn – eigenlijk moeten die mensen gewoon een andere baan zoeken, want denken ze nou écht dat Rutte III méér geld gaat investeren in de geestelijke gezondheid van kinderen? Natuurlijk niet!

Het kapot bezuinigen van de jeugdzorg en het primair onderwijs is namelijk geen neveneffect van een economische crisis. Het is een doelbewuste tactiek om te zorgen dat die sectoren zichzelf uiteindelijk opdoeken. En het werkt! De scholen gaan nu voor een dag dicht, en de leraren dreigen met meer. Dat begint ergens op te lijken. Sommige jeugdzorginstellingen stoppen behandelingen gewoon helemaal. Pure winst! Zo houden we nog eens geld over voor een mooi stuk asfalt waar we 130 op mogen rijden.

Het is misschien niet politiek correct om het hardop te zeggen, maar ik ga het gewoon doen: Nederland geeft gewoon geen fuck om kinderen. Het is gewoon zo. De gewone Nederlander heeft helemaal geen zin om zich blauw te betalen zodat die snotsmurfen kunnen kleien en leren rekenen. Wie dat zo belangrijk vindt, moet ze maar thuisonderwijs geven tot ze oud genoeg zijn om iets bij te dragen aan de maatschappij.

We zijn al lang bezig met het maken van mooie vooruitgang. Zo zetten we kinderen die niet in Nederland geboren zijn zonder pardon het land uit als we er een goed excuus voor kunnen verzinnen. We weigeren toe te geven aan dat weke gezeur over vaderschapsverlof en van vrouwen die zo nodig moeten baren verwachten we ook dat ze gewoon fulltime blijven excelleren. Dacht u dat het toeval was dat we al sinds de jaren ‘80 op de hoogte zijn van de gevolgen van klimaatverandering en daar precies niets aan hebben gedaan? Nee. Hoe de toekomstige generaties zullen moeten leven op Aarde interesseert ons namelijk geen biet.

Laten we ophouden met halve maatregelen nemen. Waarom alleen de psychische zorg van kinderen zo halfslachtig onderuithalen? Premier Rutte, toon een beetje ambitie en trek de stekker er gewoon helemaal uit! Ik zou ook willen voorstellen om dit door te trekken naar de pediatrische afdelingen van ziekenhuizen. De anti-vaccinatiebeweging is zo ongeveer de enige die het goed heeft begrepen. Is kindergeneeskunde niet überhaupt gewoon een kwestie van survival of the fittest ?

Nederland haat kinderen, en ons overheidsbeleid is daar al jaren op afgestemd. Het wordt hoog tijd dat we dit eerlijk toegeven en ophouden ons hier een schuldgevoel over aan te laten praten. Zo kunnen we een betere bijdrage leveren aan onze prestatiemaatschappij en optimaal blijven genieten van alle geld, tijd, energie en aardgas die we daardoor kunnen verbrassen. Na ons de zondvloed!

cc-foto:  leefschool