Een week nadat VVD-staatssecretaris Tamara van Ark aankondigde dat ze mensen in de bijstand wil dwingen om een ‘tegenprestatie’ te leveren, blijkt uit een relaas van schrijver Lieke Marsman weer eens hoe hardvochtig het beleid nu al kan uitpakken.
Marsman verhaalt op Twitter van een 27-jarige vriendin die ongeneeslijke hersenkanker heeft en is aangewezen op een uitkering. Aan die steun van nog geen duizend euro per maand zijn tal van voorwaarden verbonden. Zo mogen de ouders nauwelijks geld geven aan de vrouw met hersenkanker. Ook mag ze niet gaan samenwonen met haar vriend. Af en toe een opdracht aannemen, als ze zich goed genoeg voelt, is eveneens uit den boze.
Het verhaal van Marsman, die zelf ook onzeker is over haar toekomst omdat anderhalf jaar geleden botkanker bij haar is geconstateerd, lokt talloze reacties uit van mensen die hun medeleven betuigen of oplossingen aandragen. Ook zijn er mensen die vergelijkbare ervaringen delen.
SP-Kamerlid Peter Kwint spreekt over een ‘vangnet dat allang geen vangnet’ meer is. Een ander contrasteert Marsmans vriendin met VVD-fractieleider Klaas Dijkhoff die jaarlijks tienduizenden euro’s wachtgeld toucheert.