Is het niet vanzelfsprekend en redelijk dat jongeren mogen verwachten dat ouderen aan hen het goede voorbeeld geven?
Het grootste probleem in de bestrijding van de coronapandemie in Nederland is vooral het niet massaal vrijwillig nakomen van inmiddels wetenschappelijk bewezen geadviseerde maatregelen om het besmettingsrisico zo klein mogelijk te houden. Zoals het dragen van mondmaskers, afstand houden, handen regelmatig wassen, ventileren en vooral het vermijden van drukte en teveel mensen bij elkaar in de publieke ruimte en in privé.
Het vrijwillig nakomen van deze vervelende en vrijheid inperkende maatregelen is een gedragsprobleem waar tot nu toe relatief weinig aandacht aan wordt geschonken. Terwijl je, als je het straatbeeld in Nederland volgt, toch opmerkelijke dingen kunt waarnemen die een grotere impact kunnen hebben op de bestrijding van corona dan de tweedeling tussen gevaccineerde en ongevaccineerde burgers. Veruit de grootste meerderheid is immers al gevaccineerd en de IC-afdelingen worden ook door gevaccineerde patiënten alweer druk bezocht.
De recente run van veel gevaccineerde ouderen om de boosterprik ergens snel te kunnen halen gaf een glashelder beeld van hetgeen ik hiervoor heb omschreven. Ouderen die in de rij stonden te wachten om, al dan niet met een mondkapje op hun kin of geheel af zonder altijd de vereiste afstand goed in acht te nemen, de extra beschermende prik te halen. Om straks weer ongestoord hun gang te kunnen gaan. Zoals bijvoorbeeld het bezoeken van hun kleinkinderen met de naderende Kerstdagen. Een voor kwetsbare ouderen gigantisch grote risicogroep als het om besmettingen gaat. Daar is wetenschappelijk bewijs uit het buitenland maar ook in Nederland genoeg voor aanwezig.
Als gevaccineerde en ongevaccineerde jongeren naar dit zeer egoïstische gedrag van kwetsbare ouderen kijken en jongeren zelf in hun privé en in publieke sociale omgang zich zo verschrikkelijk veel moeten ontzeggen, wat kan je dan voor de toekomst verwachten over het effectief moeten naleven van deze basisregels? Is het niet vanzelfsprekend en redelijk dat jongeren mogen verwachten dat ouderen aan hen het goede voorbeeld geven?
We leven in een land dat het begrip (individuele) vrijheid zo centraal stelt in het tot nu toe gevoerde overheidsbeleid. Ook een land waar men wars is van gezag en autoriteit en waar het eigen IK belangrijker wordt geacht dan het gezamenlijk voor iets verantwoordelijk zijn. Deze karakteristieken geven aan dat voorbeeldgedrag van ouderen aan jongeren immens belangrijk kan zijn.
De feestdagen breken aan en dat is voor corona een uitgelezen moment om in deze onzichtbare oorlog fors toe te slaan. Met een vergroot onzichtbaar leger van een bekende besmettelijke variant en een nog veel besmettelijker geheim leger waar we nog te weinig van weten. Misschien blijkt straks het boosteren voor niets te zijn geweest en moeten we een nieuw te ontwikkelen vaccin tegen het geheime leger inzetten. Misschien ook niet.
Om gedupeerde sectoren, ondernemers en jongeren nog enig perspectief te kunnen bieden is het belangrijk om de huidige avond lockdown en inperkende maatregelen zo kort mogelijk te kunnen houden. Boosteren helpt daar een klein beetje mee als tenminste het boosteren niet opnieuw leidt tot voor coronabestrijding onwenselijk gedrag waar de besmettingen alleen maar van zullen toenemen.
Het wetenschappelijk bewezen effectief bestrijdingsmiddel tegen het groeiende geheime leger van onze gezamenlijk vijand waarmee we in oorlog zijn is het door alle Nederlanders, jong en oud, gezond of met onderliggend lijden, gevaccineerd of ongevaccineerd het vrijwillig naleven van alle basisregels.
Ook al zal dat zorgen voor geheel andere feestdagen dat we normaliter gewend zijn. Maar is dat zo erg als men bedenkt dat we een oorlog tegen een oppermachtig onzichtbaar en geheim leger aan het voeren zijn?
Tot slot: wat is het feitelijke verschil in besmettingsrisico’s eigenlijk tussen dansen met Janssen en Kerst koesteren met boosteren?