Moord op Humeyra bewijst dat de politie structureel faalt

De moord op de zestienjarige Humeyra Ergincanli toont opnieuw de peilloze diepte aan van de crisis is waarin de politie en het justitiëel apparaat zich bevinden. Ga maar na: de dader, Bekir E. had een strafblad van hier tot Tokio. Humeyra stalkte hij al jaren. Zij en haar familie hadden dit uittentreure bij de politie gemeld. Hij moest nog een paar weken zitten maar men had nog geen gelegenheid gehad hem in te sluiten. Er lag een straatverbod voor twee jaar maar daar trok de vrolijke motorrijder Bekir E. zich niets van aan. Een dag of tien geleden had een doodsbange Humeyra nog maar eens aangifte gedaan. Het duurde een week voor zij bij de politie op gesprek kon komen. Drie kwartier voor die afspraak is zij op haar school door Bekir met kogels doorzeefd.

Onkunde Dit heeft niets te maken met gebrek aan personeel of budget bij de politie en de aanpalende diensten. Dit heeft te maken met de organisatie en de werkwijze. Het kan niet zo zijn dat een wegens geweld veroordeelde maanden na zijn veroordeling tot een gevangenisstraf nog vrij rond loopt. Er was toch ruimte zat in onze leegstaande gevangenissen? Even onbestaanbaar is het dat zo iemand lak kan hebben aan een straatverbod zonder dat er iets gebeurt. Daar is nooit een excuus voor maar al helemaal niet als het een recidivist betreft. En evenmin dat je als meisje van zestien na de zoveelste aangifte van ernstige bedreiging door een gevaarlijke recidivist wordt weggestuurd met een afspraak voor de volgende week. Dit is geen bedrijfsongeval. Dit is geen noodlottige samenloop van omstandigheden. Dit is falen. Dit is onkunde. Dit is structureel.

Toevallig stond er van de week ook een of andere arme sukkel voor de rechter wegens overtreding van het sisverbod in Rotterdam. De beklaagde had een verstandelijke beperking en daarom begreep hij niet zo goed dat je vreemde mevrouwen op een bankje niet zomaar zoentjes mag proberen te geven of complimentjes. Wat doe je met zo’n man? Die laat je op het politiebureau de arrestantencel zien. Daarna geef je hem een vreselijk standje en je zegt: “Als je nog eens aan mevrouwen zit, dan moet je in dat hok. Heb je dat goed begrepen?” En voor de rest niks. Een proces! Met zo’n dader! Eindeloos mee bezig geweest. Een wijze rechter legde de dader een voorwaardelijke geldboete op, ook al omdat hij zich bij een amateurvoetbalclub verdienstelijk maakt door het schoonmaken van schoenen.

Breekbare vaas Maar Humeyra lag met acht kogels doorzeefd in het fietsenhok omdat het gezag die Bekir E. blijkbaar een klein beetje vergeten was. En dysfunctionele politie is niet zomaar iets. Dat is Chefsache. Woensdagavond was de chef in kwestie te gast om de schade te beperken die hij met zijn brief over een breekbare vaas in de maandagkranten had aangericht. Premier Rutte lachte zich dapper door de uitzending heen terwijl Jeroen Pauw hem wees op de dingen die in ons gave en kostbare land niet zo tof geregeld zijn. Ook knikte hij regelmatig instemmend. Er werd aan de problemen keihard gewerkt. Het was allemaal heel ingewikkeld. En ja, als je dan aan de politie meer geld gaf, dan stonden de verpleegsters weer op de stoep. Rutte zat er als het feestvarken op een zilveren ambtsjubileum. Hij had niet in de gaten hoe hij zich presenteerde.

Tien jaar keihard gewerkt aan de grote knelpunten in de maatschappij. Al die tijd geen zichtbaar resultaat geboekt. Bij mij op het werk hielden ze met zulke harde werkers een afscheidsgesprek nadat ze het met zijn allen een tijdje hadden aangezien, maar Rutte glom van trots. Hij gaf nog net geen high five aan de overige gasten.

Het is mooi dat burgemeester Aboutaleb het bedreigen, mishandelen en vermoorden van vrouwen heeft aangeklaagd, maar daar wordt het probleem niet mee opgelost. De politie zal voorlopig nog wel dysfunctioneel blijven.