Voor mijn neefje was woensdag 14 juni 2023 een belangrijke dag. Op die dag werd de normering voor de centrale examens van het eerst tijdvak bekend gemaakt. Samen met zijn klasgenoten slaagde hij voor de hoofdvakken Nederlands, Engels, Wiskunde en Burgerschap. Alle ouders plaatsten trots de vreugdevolle berichten op social media en hingen de Nederlandse vlaggen met schooltassen massaal uit.
Terwijl mijn neefje zijn geluk aan het vieren was, ging het op die woensdag ochtend voor veel jongeren van zijn leeftijd verschrikkelijk mis op de Middellandse Zee. Een voor de Griekse kust omgeslagen boot groeide binnen vierentwintig uur uit tot het grootste drama met vluchtelingen.
In de buik van het schip, zaten ook veel vrouwen met kinderen beklemd. De gevluchte vrouwen, hadden gehoopt op een menswaardig bestaan. Ze namen afscheid, om ergens wél welkom te zijn. Zij wilden net als alle andere ouders, hun kinderen zien veilig opgroeien en ontwikkelen. Ze droomden, dat hun kinderen óók zullen studeren en slagen voor het vak Burgerschap. Een vak dat staat voor de basiswaarden zoals vrijheid, begrip voor anderen, gelijkwaardigheid en het afwijzen van onrecht en discriminatie.
Miljoenen mensen zijn op de vlucht voor de oorlog, armoede, honger en voor het ingestorte onderwijs- en zorgsysteem. De aanhoudend afgrijselijke mensenrechtenschendingen in landen zoals Syrië hebben ervoor gezorgd dat miljoenen mensen afhankelijk zijn van Europese hulp.
Ze namen hiervoor de grootste risico's. Dit, om in een veilig land - uit de buik van het schip - geboren te worden in alle geborgenheid. Ongelukkigerwijs stierven de vluchtelingen op de Middellandse Zee, die inmiddels een groot massagraf is geworden.
Helaas kregen de overlevende van het verschrikkelijke drama, geen warm onthaal. Maar de bekendmaking dat ze weg moeten blijven. De reacties op social media liegen er niet om.
Wij blijven gewetenloos het onsmakelijke liedje van Robert Long - Wij willen ze niet - zingen. Moeten de vluchtelingen echt terug naar het land waar ze worden uitgemoord? En wijzen we ze met een vroom gezicht harteloos de deur? Omdat het voor ons voelt als een grote aanslag op onze Nederlandse samenleving?
Meedogenloos zijn is tóch niet wat wij onze kinderen in Nederland willen leren? Vertel de jeugd dat wij het leed van de ander weliswaar niet kunnen overnemen, maar dat wij dit wel gezamenlijk kunnen helpen dragen. Hoe fantastisch zou het zijn als ons samenleving slaagt voor het waarmaken van de Nederlandse basiswaarden? Ik hang dan voor eeuwig voldaan de vlag uit!