De dochter van Pieter Derks vraagt al jaren wanneer ze een mobiele telefoon krijgt. Het antwoord is dan altijd: zodra ze 12 wordt. Over drie jaar is dat zover, en nu zit Pieter daar toch wel mee in zijn maag:
“Ik wil haar namelijk eigenlijk helemaal geen mobiele telefoon geven. Ik heb er zelf een. Ik ben verslaafd. Ik probeer al jaren te stoppen maar het lukt niet. Ik vermoed zomaar dat al die psychische problemen bij zowel kinderen als volwassenen op zijn minst voor een deel met ons swipende zombiegedrag te maken hebben. Dus straks mijn kind een mobieltje geven voelt toch alsof ik ‘r een slof sigaretten in de hand druk en zeg: wel voorzichtig doen hè.”
Misschien is het tijd om mobiele telefoons op dezelfde manier te benaderen als sigaretten. Een plan van aanpak ligt al klaar: