We zijn boos omdat Nederland er in 11 jaar niet beschaafder op is geworden als het gaat om arbeidsmigranten.
Door: Agnes Jongerius en Bart Plaatje
Elf jaar geleden. Serieus, het is al zo lang geleden, zeiden we tegen elkaar. En tot onze verbijstering is er helemaal niets veranderd. Elf jaar geleden staan we naast een ontplofte en uitgebrande caravan op camping De Droomgaard in Waalwijk. Voor de caravan troffen we een zwartgeblakerde man. Verstomd, platgeslagen, mompelend deed hij zijn verhaal aan ons, twee collega’s van de FNV. Een Poolse arbeidsmigrant. Beter gezegd; een mens die probeert zichzelf en zijn familie in leven te houden door ver weg van hen geld te verdienen, zodat er thuis brood op de plank ligt. Zodat er schoenen zijn om aan te trekken, een winterjas om te dragen en geld voor school. En daar zit hij dan… uitgedroomd.
Echt we zijn niet alleen verbijsterd. We zijn ook boos. Boos omdat Nederland er in elf jaar niet beschaafder op is geworden als het gaat om arbeidsmigranten. Vooruitgang, menselijkheid en beschaving worden tegengehouden. Uit hebzucht. Elke vooruitgang wordt geblokkeerd omdat uitzendbureaus willen concurreren ten koste van mensenrechten. En dat weer op commando van hun klanten. Als Bol.com, Jumbo, Albert Heijn, Hema en Action het willen, dan moet de arbeidsmigrant steeds goedkoper. Geen eerlijke beloning, gedwongen huur, geen eigen zorgpas in handen zijn zo een paar manieren om die mensen goedkoper te maken. Arbeiders die rechteloos zijn en die achteloos ter zijde worden gesmeten als ze hun matras niet kunnen betalen.
Deze mensen zorgen al decennialang voor het eten op ons bord, de kiloknallers in de schappen van de supermarkten, de bloemen en planten in de tuincentra en natuurlijk voor onze export. De coronapandemie legt bloot waar een groot deel van politiek Nederland al jaren van wegkijkt en waarbij grote bedrijven hun handen in onschuld wassen. Zieke medewerkers die worden ontslagen en vervolgens op straat worden gezet, zijn nu een gevaar voor de volksgezondheid. Is dit dan het argument wat ein-de-lijk gaat zorgen voor oplossingen?
Het leed wordt veroorzaakt door een tergend gebrek aan goede regelgeving. Er zijn veel te veel uitzendbureaus op de markt, die elkaar meetrekken in een race naar beneden. Daar moet een kwaliteitstoets op komen: de uitzendrichtlijn moet op de schop. Op ons aandringen geeft zelfs de Europese Commissie nu het urgente advies om wettelijke normen voor huisvesting in te voeren. Het kabinet moet hiermee aan de slag, geef arbeidsmigranten normale huurcontracten!
De misstanden blijven ook voortduren door het totaal falende toezicht. De arbeidsinspectie moet tegen de klippen op werken en nog worden de meeste uitzendbazen niet gecontroleerd. Het kabinet moet het rapport van het aanjaagteam, dat ze zelf instelde onder leiding van Emile Roemer, verdomd serieus nemen en er ook iets mee doen. Met alle aanbevelingen.
We zijn niet alleen verbijsterd en boos, maar ook strijdvaardig. Elf jaar en nog steeds heet deze vreselijke camping, huis van vele duizenden arbeidsmigranten, De Droomgaard. Nou je hoeft hier echt geen elf jaar geleden te hebben rondgelopen, om te weten dat dromen hier echt bedrog zijn. Wij zijn er klaar mee! We vechten voor arbeidsmigranten in Europa en we strijden met arbeidsmigranten in Nederland. Wij zullen blijven strijden in de bedrijven, in de parken en in de hotels. Wij zullen wel moeten, totdat minister Koolmees eindelijk wakker wordt.