Mijn hart huilt om Oekraïne

Mijn hart huilt bij het lezen van de berichten van onze vrienden in Oekraïne, waarmee we voortdurend contact hebben via chatgroepen op Viber. Na al het oorlogsgeweld waar deze mensen en dieren doorheen zijn gegaan is na een ontploffing een grote stuwdam doorgebroken. Het water in de regio Nova Kakhovka stroomt in enorme hoeveelheid door de straten. Veel dieren zijn in nood en kunnen geen kant op. Er is dringend hulp nodig.

Reddingsteams van shelters die we als House of Animals steunen hebben het al zo waanzinnig druk met de opvang van hun eigen dieren, maar zijn dus nu toch op pad gegaan om nog meer dieren te redden. Vaak met gevaar voor eigen leven. Zoals de dierenbeschermers van Pegasus, de één na grootste dierenopvang van Oekraïne. Gisteren kregen we bericht dat ze zijn gestrand op een gevaarlijke weg vol mijnen en explosies.

Ons crisisteam is ondertussen dag en nacht in touw om te bekijken hoe we als House of Animals het beste hulp kunnen bieden aan de reddingsteams ter plaatse, maar wat is dit moeilijk. Het gaat niet alleen om honden en katten, maar ook over paarden, koeien, varkens en wilde dieren uit een dierentuin.

Er is een acuut probleem ten aanzien van voedsel en huisvesting. Het water is heel erg koud. De dieren bevinden zich vaak al langer dan een dag in het koude water en hebben (medische) behandeling nodig. En dan de berichten van dieren die vastzitten aan een ketting en zijn verdronken. Het is te erg voor woorden…

“Hallo, mijn lieve lieve vrienden!! Alles is heel triest, er stroomt water, ik kan de dieren niet in de steek laten. Nu meer dan ooit heb ik jullie hulp echt nodig, ik moet eten kopen, alle winkels kunnen sluiten, ik wil eten kopen en de honden naar een veilige plek brengen.”

“Ik smeek gewoon, alsjeblieft we moeten dieren en mensen redden. We hebben Armageddon en een catastrofe, het is de hel, ik zal ze redden en voeden. Er zijn veel oude mensen en bedlegerige invaliden. Ik wil ze helpen, ze moeten gered worden. We hebben geen elektriciteit, water en gas, er is niets.”

Onze vrienden van Pegasus inmiddels hebben inmiddels zoveel mogelijk kooien verzameld en rijden sinds gisteren met 6 auto’s en een vrachtauto af en aan.

“Er is geen plan, we gaan waar veel water is en redden iedereen die we tegenkomen.”

Vanochtend vroegen we hoe het met ze gaat:

“Niet geslapen, nog niet gegeten, allereerst de dieren redden.”

Mijn hart huilt. Ik kan jullie niet vertellen wat het mij en al mijn lieve collega’s uit ons team doet om je zo machteloos te voelen. We willen zo graag meer doen. Help ons alsjeblieft onze vrienden te helpen dieren te redden.