Mijn eerste Schoof-dag

13:35
‘Dick Schoof beoogd nieuwe premier’, kopt telegraaf.nl in witte chocoladeletters op een beeldvullende foto van een naast een zwart hek voor een grijs kantoorpand poserende Dick Schoof. Het is dinsdag 28 mei 2024, even na half twee ‘s middags, op dit moment bevindt zich in mijn hoofd de volgende informatie over Dick Schoof:

1. Dick Schoof heet Dick Schoof.

2. Dick Schoof is volgens telegraaf.nl de beoogde nieuwe premier.

3. Dick Schoof is eigenlijk de nieuwe beoogde nieuwe premier, in die hoedanigheid is hij de opvolger van Ronald Plasterk.

4. Dick Schoof heeft bruine ogen die onder borstelige wenkbrauwen onverschrokken in de camera kijken wanneer hij voor een grijs kantoorgebouw poseert.

5. Volgens het rode balkje boven zijn hoofd bevat Dick Schoofs cv in ieder geval de woorden ‘Topambtenaar’, ‘oud-AIVD’ en ‘oud-NCTV’.

Ik besluit niet op het artikel te klikken, en het cadeau ‘Dick Schoof’ traag uit te pakken, dit heb ik verdiend na de snelkookpan die ruim dertien Rutte-jaren waren.

18:44
Ik weet nu vijf uur dat Dick Schoof de nieuwe premier van Nederland wordt, doordat ik zorgvuldig alle nieuwsmedia ontweek, ken ik nog steeds alleen zijn naam, zijn gezicht en een deel van zijn cv. Dick Schoof zit volledig onuitgepakt in mijn hoofd, het geeft een machtig gevoel dat ik onze toekomstige leider daar kan laten wachten.

Waarom besloot ik vijf uur geleden Dick Schoof als ‘cadeau’ te beschouwen? Ben ik eigenlijk blij met mijn cadeau? Wie is Dick Schoof? Zulke vragen borrelen op, verder is het rustig in mijn kop, Dick Schoof houdt de wacht, hij verjaagt elk hersenspinsel.

Desondanks ging, tijdens het vullen van de wasmachine met in de afgelopen week door mij gedragen kleren, mijn fantasie kort aan de haal met de naam ‘Dick’. Voor mijn geestesoog verscheen een plein vol voetbalsupporters die ‘Dickie bedankt, Dickie bedankt, Dickie, Dickie, Dickie bedankt’ scandeerden. Nu ga ik eten koken.

19:58
‘Dick Schoof zong niet rond, zoals eerder de naam van Ronald Plasterk rondzong als nieuwe premier’, dacht ik terwijl ik at. Waarschijnlijk is Dick Schoof te weinig muzikaal om rond te zingen, het is eerder een naam die je scandeert, vandaar mijn associatie met dat plein vol supporters. ‘Dickie Schoof, wie kent hem niet, Dickie Schoof, Dickie Schoof, 't is een echte Ajacied', probeer hetzelfde met de naam ‘Ronald Plasterk’ en je weet meteen dat Dick Schoof uit ander hout gesneden is.

Goed, met deze onzin schieten we niks op, ik ga mij rustig verdiepen in Dick Schoof.

21:13
Dick Schoof is al gepresenteerd, in een officiële persconferentie voor zo’n lichtblauw wandje met de huisstijl van de Rijksoverheid. Het deed denken aan de presentatie van een nieuwe voetbaltrainer, vooral omdat Dick aangaf onlangs te hebben ‘bijgetekend’ als hoogste ambtenaar op het ministerie van Justitie. In de voetballerij is een contract niks waard, zo ook in de Rijksambtenarij, Dick koos voor het MP-schap, die trein komt maar één keer voorbij.

Wat kan ik zeggen over Dick Schoof? Twee dingen:

1. Voor het lichtblauwe wandje kwam hij stukken minder onverschrokken over dan op de foto bij het grijze gebouw. De term ‘burgemeester in oorlogstijd’ drong zich aan me op. Een man die op de stoep van zijn ambtswoning gespannen pratend probeert te voorkomen dat de vijand het porseleinen servies van z’n vrouw aan flarden schiet.

2. De keren dat Dick Schoof over zichzelf als ‘premier’, ‘minister-president’ of ‘MP’ sprak, schoot ik in mijn eentje achter de laptop onwillekeurig in de lach.