Vrijheid van meningsuiting: wapen om mensen van kleur het zwijgen op te leggen
Mijn ‘fuck’ was gericht tegen zwarte piet, tegen racisme, tegen islamofobie en dan pas de koning. Dit verklaart waarom ik werd opgepakt, in tegenstelling tot talloze anderen die soortgelijke uitspraken hebben gedaan. De staat is er namelijk op uit anti-racisme activisten het zwijgen op te leggen. Majesteitsschennis was deze keer het excuus.
Het establishment is wanhopig op zoek naar manieren om de groeiende antiracisme beweging in te dammen. Deze beweging vertegenwoordigt namelijk de woede van moslims en andere mensen van kleur over het racisme dat ons dagelijks terroriseert. De staat is bang voor deze woede –of morele verontwaardiging– omdat het de potentie heeft te transformeren in een immense politieke kracht die de gevestigde orde bedreigt. Daarom draaien ambtenaren overuren om methodes te bedenken die deze woede onschadelijk maken, zonder concessies te doen aan mensen van kleur.
Ze hebben inmiddels een aantal ‘softe’ maniertjes bedacht. Zo gaan er miljoenen euro’s om in coöptatie – ambtenaren noemen het ‘welzijnswerk’. De overheid geeft wat centjes aan maatschappelijke organisaties van kleur zodat ze overheidsbeleid uitvoeren in plaats van hun gemeenschap te vertegenwoordigen.
Een andere methode is economische druk uitoefenen op personen uit de beweging: verschillende kameraden hebben hun baan al verloren. Je mag kiezen tussen je mening en een dak boven je hoofd.
Een derde strategie is karaktermoord. Je weet wel, wie tegen Israëlisch geweld is moet in de krant lezen dat hij of zij een antisemiet is en wie vreedzaam demonstreert tegen Zwarte Piet ‘verstoort de openbare orde’.
Dit zijn sluwe repressiemechanismen omdat ze weinig zichtbaar zijn en toch heel effectief. Zo kan Nederland de schijn ophouden van een vrije samenleving en tegelijkertijd hele bevolkingsgroepen het zwijgen opleggen, in de hoop dat mensen van kleur geen effectieve sociale beweging vormen. Repressie
En toch groeien onze bewegingen: tegen Zwarte Piet, tegen islamofobie, voor Palestijnse onafhankelijkheid. Het establishment raakt daarom in paniek en grijpt terug op meer ‘hands-on’ repressie. Mijn arrestatie moet in deze context begrepen worden.
Een dag voordat ik ‘fuck de koning’ zei, werd ik samen met 90 anderen gearresteerd omdat wij vreedzaam demonstreerden tegen Zwarte Piet bij de landelijke intocht van Sinterklaas in Gouda. Kno’Ledge, een van de leidende figuren binnen de anti-Zwarte Piet beweging, werd die dag mishandeld door de politie. Hoewel de schokkende beelden hiervan de wereld over gingen, werd hij zelf aangeklaagd door de politie wegens mishandeling. Kno’Ledge verloor zijn baan door deze valse aangifte.
De intimidatie had niet gewerkt. Een dag later stonden dezelfde mensen, nu nog meer vastberaden, weer te demonstreren in Amsterdam. Ik was een van de sprekers en werd daar met geweld van het podium gesleept door de politie. Daarna werd ik afgevoerd en in een cel gegooid. In een poging de beweging te verdelen verzocht de politie een van de organisatoren zich te ‘distantiëren’ van mijn uitspraken. Hij weigerde.
Soortgelijke intimidatie zagen we in de zomer toen wij demonstreerden tegen de apartheidsstaat Israël. Terwijl honderden van onze Palestijnse zusters en broeders werden vermoord, praatte Rutte deze terreur goed, zonder consequenties. Maar toen wij ons solidair wilden verklaren met het Palestijnse verzet werden we bedreigd door de politie die terplekke dreigde ons op het podium te arresteren.
Media-bolwerk Een staat die haar spierballen moet tonen omdat mensen bij elkaar komen in een demonstratie is een bange, zwakke staat. ‘Soft power’ verliest langzaam aan invloed. Dat is wanneer de staat haar ware repressieve gezicht laat zien en met knuppels gaat zwaaien. Negen van de tien keer staan mensen van kleur aan het ontvangende eind.
Toch reduceert de media deze kwestie tot de monarchie en zinloos gefilosofeer over ‘mag je wel of niet fuck zeggen?’ Dit bewijst eens te meer dat we te maken hebben met een wit media-bolwerk dat doof, stom en blind is voor geluiden van mensen van kleur.
Het politieke proces dat tegen mij en anderen gevoerd wordt gaat ook niet over de vrijheid van meningsuiting op zichzelf. Wilders heeft binnen tien jaar een politieke carrière gebouwd op haatzaaien tegen moslims. Diederik Samsom vindt dat Marokkanen een ‘etnisch monopolie hebben op geweld.’ Politiechef Paul van Müsscher vindt Marokkanen ‘barbaren’ wiens ruige karakter genetisch is ingebakken. Waarom leidden deze uitspraken niet tot arrestaties?
Wanneer haatzaaiers spreken, wordt het geschaard onder de vrijheid van meningsuiting. Maar wanneer mensen van kleur zich beroepen op die vrijheid om tegen racisme te vechten, gebruikt de staat haar ijzeren vuist om ons de mond te snoeren. Ondertussen heeft dit land het gore lef zich te profileren als vrij en tolerant.