Sea-Watch mag haar schip weer gebruiken om vluchtelingen in de Middellandse Zee op te pikken. Het reddingsschip is vanuit Licata (Sicilië) onderweg naar de Search and Rescue-zone (SAR) ten noorden van Libië. Eind juni werd Sea-Watch 3 in beslag genomen , nadat kapitein Carola Rackete en haar bemanning 53 vluchtelingen redden van de verdrinkingsdood. De organisatie ging daartegen in beroep bij de Italiaanse rechtbank.
De huidige reddingsmissie van Sea-Watch 3 is de eerste onder de Duitse vlag. De organisatie voelde zich genoodzaakt van vlag te veranderen, omdat Nederland telkens nieuwe regels oplegde die de reddingsmissies onmogelijk maakten. Uit interne stukken die Sea-Watch heeft verkregen door Wob-verzoeken, blijkt dat diverse ministeries betrokken waren bij overleggen om organisaties als Sea-Watch aan banden te leggen.
De inbeslagname zorgde voor veel woede onder de vrijwilligers.”Honderden mensen zijn verdronken terwijl de Sea-Watch 3 ten onrechte door de Italiaanse autoriteiten in de haven werd vastgehouden. Maar nu zijn we eindelijk in staat om te vertrekken voor onze volgende reddingsmissie. We zullen nooit stoppen met het helpen van mensen in nood in de Middellandse Zee, ondanks de politieke spelletjes die overal om ons heen worden gespeeld en de obstakels die naar ons worden gegooid,” zegt Johannes Bayer, missieleider aan boord van Sea-Watch 3.
In het centrale gedeelte van de Middellandse Zee bestaan drie SAR-zones. Deze zones vallen onder de verantwoordelijkheid van Italië, Libië en Malta. Wanneer een schip in zo’n zone in de problemen komt, heeft het verantwoordelijke land in eerste instantie de verplichting het schip te redden. Sinds april 2019 is Europa gestopt met het redden van migranten uit de Middelandse Zee, om mensensmokkel een halt toe te roepen.
Volgens VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR kwamen in 2019 tot dusver 91.844 vluchtelingen aan in Europa – 75.522 over zee en 16.322 via land. Meer dan 1200 mensen die Europa probeerden te bereiken, zijn verdronken of vermist.