Perspectief bieden aan mensen met een beperking is een kwestie van beschaving. De regering wil echter voor een dubbeltje op de eerste rang zitten.
Het organiseren van werk voor mensen met een beperking is een kwestie van beschaving. Werk is belangrijk voor het zelfrespect en voor de ontwikkeling van mensen. Staatssecretaris Van Ark heeft volop plannen gemaakt om mensen met een beperking aan werk te helpen. Die zien er op papier goed uit. Maar het is de vraag of deze plannen in de praktijk ook werken.
Van Ark wil – net als haar voorganger Jetta Klijnsma – dat mensen in de sociale werkvoorziening bij een reguliere werkgever gaan werken. Als dit kan, is dat mooi. De ervaringen tot nu toe stemmen echter weinig hoopvol: mensen met een arbeidsbeperking zagen na het sluiten van de sociale werkplaatsen hun kansen op de arbeidsmarkt kelderen van ruim 50 naar slechts 30 procent, blijkt uit onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau.
Voor veel mensen gaat het werken bij een regulier bedrijf simpelweg niet lukken, omdat een werkgever niet altijd een geschikte werkomgeving kan bieden. Sommige mensen hebben een sociale werkvoorziening gewoon nodig omdat ze bijvoorbeeld in paniek raken door de drukte in een regulier bedrijf. Er is nu een groep mensen die niet bij zo’n werkgever aan de slag kan, maar door strenge eisen ook niet meer bij een sociale werkvoorziening terecht kan. Ondanks mooie woorden over ‘meedoen’ en ‘participatie,’ vallen veel mensen met een arbeidsbeperking tussen wal en schip.
Voor hen die echt niet bij een reguliere werkgever kunnen werken, moet de sociale werkvoorziening open blijven. Doe je dat niet, dan zullen steeds meer mensen met een beperking thuis komen te zitten. Mooie plannen op papier zijn niet veel waard als de praktijk anders uitpakt.
Naast het gebrek aan kansen op werk, zijn er ook zorgen over het loon dat arbeidsbeperkten verdienen. Om te voorkomen dat mensen met een arbeidsbeperking voor altijd afhankelijk van een uitkering blijven, steunen wij het voorstel voor een zogenaamde ‘inclusietoeslag’, van vakbonden en anderen. Als iemand door zijn beperking niet voltijd kan werken, dan krijg je via deze toeslag toch een volwaardig loon.
Perspectief bieden aan mensen met een beperking is een kwestie van beschaving. De regering wil echter voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Wij vinden dat onacceptabel. De regering zou meer moeten investeren in goede begeleiding op de werkvloer en daarnaast pal moeten staan voor een uitstekende sociale werkvoorziening voor de mensen die nu tussen wal en schip vallen.
Noortje van Lith schreef dit stuk samen met Jasper van Dijk, Tweede Kamerlid namens de SP. Van Lith is een petitie begonnen voor het veranderen van de participatiewet. Met deze petitie hoopt Noortje dat iedereen gelijke kansen krijgt op werk.