Joods-christelijke tradities? Toon eens medemenselijkheid aan vluchtelingen

Sinds eind 2015 hebben mijn gezin en ik contact met een aantal (christelijke) vluchtelingen. Wij hebben deze mensen leren kennen als mensen met een prachtig karakter en een hart voor hun medemens. Mensen die zaken hebben meegemaakt, waarbij we ons niets kunnen voorstellen. Het zijn onschuldige mensen die omwille van oorlog of politieke of religieuze overtuiging zijn gevlucht, omdat ze het anders met hun vrijheid of leven zouden hebben moeten bekopen.

D.R. (ik gebruik om privacy redenen zijn initialen) is iemand die bij deze groep hoort. Ik heb hem in november 2015 tijdens een kerkdienst ontmoet. Er ontstond een vriendschap tussen hem en mij en een relatie tussen mijn zus en hem.

Ik heb zijn proces omtrent zijn asielaanvraag van begin tot eind gevolgd. In april 2016 werd hij van de noodopvang in Alphen aan den Rijn, naar die in Goes verplaats. Bij aankomst bleek dat men in erbarmelijke omstandigheden verbleef. Een sporthal was omgebouwd tot ‘woonplek’ voor ongeveer 500 mensen. Het enige wat privacy bood, was een dun bordkartonnen muurtje. Vanwege het trauma dat hij door zijn vlucht heeft opgelopen, besloten wij om hem bij ons in huis op te nemen.

Op 4 mei kregen wij te horen dat zijn procedure bij de IND (Immigratie en Naturalisatie Dienst) in behandeling zou worden genomen. In de weken hierna volgde twee gesprekken die hij met de IND voerde, waarin hij uitgebreid en openhartig vertelde over zijn bekering tot het christendom in Iran en zijn christelijke vrienden die zijn opgepakt, die nu in de gevangenis zitten of zijn opgehangen. Hij heeft verteld hoe hij verstoten werd door zijn gezin en niemand had om naar toe te keren. Dat christenen in Iran net zo lang ondervraagd en gemarteld worden, totdat ze de namen noemen van andere christenen die ze kennen. Uit angst voor de geheime dienst en opzoek naar vrijheid, is hij uit Iran gevlucht. De mensensmokkelaar die hij benaderd had, beloofde hem een aankomst in Engeland. Het werd Nederland.

Helaas kregen wij van de IND te horen dat zijn asiel niet verleend werd. Zijn verhaal werd als ongeloofwaardig bestempeld en zijn bekering tot het christendom als overhaast en onlogisch. Het is een understatement om te zeggen dat dit niet makkelijk is om als gezin doorheen te gaan. Noch om te zien hoe een persoon van wie je houdt, door je eigen overheid onrechtvaardig wordt behandeld. Gelukkig is door de hulp van zijn advocaat en stichting Gave, zijn asiel uiteindelijk verleend.

Bij de groep vluchtelingen hoort ook S.J. Wij hebben haar leren kennen als een zeer vriendelijke en liefdevolle vrouw. Twintig maanden geleden vluchtte zij uit Pakistan, omdat zij christen is. In haar land werd ze bedreigt door mensen uit haar omgeving, vanwege haar geloof en was ze niet vrij om haar geloof te beleven en hier met anderen over te spreken. Ze werd door de samenleving gezien als een tweederangsburger.

Twintig maanden zit deze vrouw al in de asielprocedure. Twintig maanden heeft ze moeten wachten op antwoord. Twintig maanden leeft ze in onzekerheid, te midden van honderden anderen, zonder enige vorm van privacy.

Na gesproken te hebben met de IND, werd haar verteld dat ze in de lange procedure terecht was gekomen, omdat meer tijd nodig was om haar zaak te beoordelen. Een week geleden kreeg ze haar antwoord, zonder dat ze nog een gesprek heeft gehad met de IND. Haar asiel is niet verleend. Er wordt niet getwijfeld of ze christen is, maar er wordt gezegd dat het onlogisch is om met mensen te praten over je geloof. Kennelijk mag je niet aan anderen vertellen wie je bent.

Als haar asiel niet wordt verleend, zal ze hoogstwaarschijnlijk op het vliegtuig naar Pakistan gezet worden. Het lot dat haar te wachten staat is dan onduidelijk, maar in ieder geval verre van positief.

Er wordt de afgelopen tijd door veel politici gesproken over de zogenaamde ‘joods-christelijke’ waarden. Mag ik afsluiten met een joods-christelijke waarde, die universeel zou moeten zijn? Verplaats u eens in de ander, stel eens voor hoe het zou zijn als u vanwege oorlog of uw levensovertuiging zou moeten vluchten. Toon medemenselijkheid; in het bijzonder aan de vluchteling.