De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen
ME-geweld in Den Haag: 'Het was alsof ze me mijn recht om te stemmen ontnamen'
•
60 keer bekeken
• 
Tenminste zes Roemeense burgers hebben een klacht ingediend tegen de Haagse politie, nadat zij harde klappen kregen bij de Roemeense ambassade tijdens de Europese verkiezingen. NRC komt vandaag met een reconstructie van de gebeurtenissen op 26 mei 2019, toen er naast voor de Europese verkiezingen ook voor een nationaal Roemeens referendum kon worden gestemd.
NRC beschrijft een ontspannen sfeer ondanks een wachtrij van meer dan vijf uur. Mensen zijn bereid om te wachten, omdat ze graag willen stemmen. Het zijn belangrijke verkiezingen voor Roemenië. Er is een referendum over de vraag of politici zichzelf amnestie of gratie kunnen verlenen, of via nooddecreten mogen regeren. Een dag na het referendum zou de toenmalige partijleider van regeringspartij PSD veroordeeld worden voor machtsmisbruik. NRC beschrijft het moment dat het misgaat:
"Net na negen uur die avond flitst een zwaailicht. Het regent inmiddels. Om de hoek van de ambassade komen zeker tien agenten van de Mobiele Eenheid (ME). Ze hebben knuppels vast, helmen op en schilden in hun hand. Meerdere mensen worden geslagen. Binnen enkele minuten is het terrein voor de Roemeense ambassade leeg. Op ruim driehonderd meter van de ambassade stellen de ME’ers zich op in een lijn. Niemand kan er meer langs."
Alex Morosan vertelt hoe hen eerst werd verteld dat iedereen die voor negen uur ’s avonds op het terrein zou zijn nog mocht stemmen, maar dat die deur om negen genadeloos in het gezicht van alle wachtenden werd dichtgeslagen: “Het was alsof ze me mijn recht om te stemmen ontnamen.”
Mensen zijn boos, schreeuwen leuzen en bonken op de deur van de ambassade met een grote plank. Tot onvrede van andere aanwezigen. Dan is daar ineens de ME. De eveneens aanwezige Raluca Popa loopt weg, met drie tot vier schreeuwende ME’ers op haar hielen:
"Ze sloegen me van achteren meerdere keren op mijn rechterbovenbeen, meerdere keren op mijn linkerbeen en raakten mijn hand omdat ik me wilde beschermen. Ik weet nog dat ik omkeek, naar een vrouwelijke ME’er en zei: ‘Ik ben ook Nederlands, hoor. Dit is niet normaal.’ Maar ze sloegen door."
Alex Morosan ziet overal de paniek toeslaan. Huilende vrouwen en kinderen, terwijl dat volgens hem totaal niet nodig was geweest:
"De hele dag hadden we geen politie gezien. Ik weet zeker dat als een agent gewoon vriendelijk had gevraagd of we wilden gaan, dat dat was gebeurd."
Lees de hele reconstructie in NRC.
Afbeelding: Pixabay/succo