Maatregelen tegen doorfokken kortsnuiten: even doorpakken nu!

“Minister Schouten komt met criteria voor het fokken met kortsnuitige honden”, zo kopten verschillende media de afgelopen dagen. Mijn hart maakte een sprongetje, want als dierenbeschermer pleit ik al jaren voor overheidsmaatregelen tegen het fokken van dieren met een ziekmakend uiterlijk. Fokkers doen dit namelijk niet zelf: in het rapport dat zondag verscheen, wordt bevestigd dat de branche tot nu toe onvoldoende stappen heeft genomen om invulling te geven aan de Wet dieren, waarin al sinds 2014 staat dat bij het fokken het welzijn en de gezondheid van de dieren niet benadeeld mogen worden. Met de term ‘handelingsverlegenheid’ wordt eveneens bevestigd dat de overheid verzuimde om hiertegen op te treden.

Het is niet zo vreemd dat fokkers blijven doen wat ze doen, zo lang dat mogelijk is. Een aantal is best bereid om erfelijke ziektes aan te pakken, maar het aanpassen van het uiterlijk is toch vaak een brug te ver. Dit brengt namelijk het risico met zich mee dat een hond niet meer voldoet aan het gewenste plaatje. En dat is natuurlijk niet goed voor de portemonnee, zeker niet als de buurman gewoon doorgaat met het fokken op knorrige platte neusjes en schattige grote ogen. Daar valt goed geld mee te verdienen, want de populariteit van mopshonden en Franse buldogs is enorm. Zelfs mensen die weten dat deze honden ernstig lijden onder hun uiterlijk, halen zo’n dier in huis ‘omdat ze nou eenmaal zo schattig zijn’.

Duidelijk is dat alleen de overheid daadwerkelijk iets kan betekenen voor de dieren, met strenge maatregelen die voor iedereen gelden. Met lafhartige zelfregulering is geen hond gebaat. Dat er nu criteria zijn opgesteld waarmee gehandhaafd kan worden, is een mooie eerste stap. Wel vraag ik me af waar de overbelaste NVWA capaciteit vandaan gaat halen, zeker als er straks ook criteria komen voor andere rasgroepen. Bovendien is het wonderlijk dat alleen de grootste excessen verboden worden en de minder extreme uiterlijke kenmerken vooralsnog worden gedoogd. Laten we hopen dat ook deze handelingsverlegenheid snel plaats maakt voor een adequate invulling van de wet. Want geen enkel uiterlijk kenmerk waar een hond onder lijdt, is acceptabel. De Wet dieren is bedoeld om de dieren te beschermen, niet de fokkers en de eigenaren.