Nederlanders moeten wennen aan een afnemende kwaliteit van het bestaan.
Tot voor enige tijd was het een verhaal dat je meebracht van zonvakanties in écht verre landen. Je kon er het water uit de kraan niet drinken. Anders werd je ziek. Daarom waren grote flessen mineraalwater onontbeerlijk. Zo ging dat in de ontwikkelingslanden en de Derde Wereld, termen die je tegenwoordig moet vervangen door het Globale Zuiden.
En tegenwoordig ook in Apeldoorn. Daar zit de poepbacterie E. coli in het drinkwater. De afnemers dienen het drie minuten te koken voor ze het veilig voor consumptie kunnen gebruiken. Dat duurt nog zeker negen dagen. Inmiddels is ook een gedeelte van Noord-Limburg getroffen.
In Apeldoorn staan de inwoners elkaar in de supermarkt naar het leven om zich meester te maken van de laatste flessen mineraalwater.
De betrokken overheidsbedrijven Vitens en de Waterleiding Maatschappij Limburg reageren nogal laconiek op deze wanprestatie. Ze doen hun best het probleem op te lossen – zeggen ze – en het publiek krijgt nuttige adviezen om buikloop te voorkomen.
Er worden geen vrachtwagens de stad ingereden met plastic jerrycans veilig drinkwater, zodat de bewoners die kunnen ophalen. Men laat het bij het kookadvies en voor de rest moet de markt het maar invullen. Evenmin hebben de klanten te horen gekregen dat er voor oktober vanwege deze wanprestatie uiteraard geen rekening wordt verstuurd.
Dat wordt allemaal heel gewoon gevonden. Anders gezegd: dat is onderdeel van de nieuwe normaliteit waaraan we moeten leren wennen met zijn allen.
De kwaliteit van het bestaan in Nederland loopt terug. Daar is deze vervuiling van het drinkwater én de kalmte waarmee een en ander wordt opgevat een symptoom. Ze voegt zich bij de gedurige uitdunning van het openbaar vervoer, de wachtlijsten in de zorg, het gebrek aan woningen, de dreigende haperingen in de elektriciteitsvoorziening en de toename van de wateroverlast in verband met de klimaatverandering.
Langzaam maar zeker wordt de bevolking aan een slechter leven gewend. De politiek leidt de aandacht af met horrorverhalen over asielproblematiek.
Dat is Nederland anno 2024.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin zeker nu de laatste putten niet dicht blijken. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.
Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: de steeds diepere scheiding der geesten