Maak jij je zorgen over dit kabinet? Sta dan op en zeg ook iets!

Toch even weer de situatie van nu op een rijtje. We hebben een radicaalrechts kabinet. De grootste partij - de PVV - erkent onder andere de rechtsstaat niet, hitst mensen op tegen journalisten en rechters, discrimineert openlijk, zaait haat en zet ook actief aan tot haat tegen gemarginaliseerde groepen zoals vluchtelingen, moslims en lhbtqia+ mensen. Andere partijen faciliteren dit, en zijn zelf op veel vlakken vaak niet veel beter. In hun kabinet zitten inmiddels minstens twee ministers – Marjolein Faber en Reinette Klever - die letterlijk fascistisch gedachtegoed aanhangen.

Dit kabinet heeft vorige week concrete plannen aangekondigd om via een verzonnen asiel"crisis" het parlement buitenspel te zetten en de wet buiten werking te stellen. Laat dat op je inwerken. Het parlement buitenspel zetten. Een grotere aanval op de democratie kan bijna niet. Hun doel hiermee zou zijn om vluchtelingen uit Nederland te weren. Nog los van het menselijke aspect: sommige van de maatregelen die ze hebben gepland, zoals het stopzetten van gezinsherenigingen en de behandeling van asielaanvragen, staan op zeer gespannen voet met de mensenrechten. Ik kan nog even doorgaan. En onthoud: dit is pas het begin. Als deze partijen aan de macht blijven, zullen meer stappen als dit volgen.

Dit is waar we nu zijn aanbeland. Dit is echt, serieus en extreem gevaarlijk. Ik maak me hier ernstig zorgen over. En hoewel een groot deel van Nederland voor deze ontwikkelingen staat te juichen, weet ik ook dat er veel andere mensen zijn die zich hier ook zorgen over maken. Maar ik moet toch vragen: waar zijn die mensen allemaal? Waarom hoor ik jullie zo weinig?

Een aantal mensen blijven zich wel consequent en actief uitspreken, maar de meeste mensen hoor ik amper of nooit. Er is geen grote verontwaardiging, geen massale tegenstem, geen enorme marsen zoals in Duitsland en Frankrijk. Zelfs op individueel niveau hoor ik maar relatief weinig mensen zich echt openlijk en fundamenteel uitspreken tegen wat er nu gebeurt. Ik krijg vaak het gevoel dat bijna niemand dit écht erg vindt. Alsof bijna iedereen dit maar gewoon heeft geaccepteerd. Hooguit een afkeurend toontje bij de koffie, verder vrijwel niks.

Ik moet denken aan twee maanden geleden. Toen was er op de dag van de kabinetsbeëdiging een protestmars, georganiseerd door onder andere Nilüfer Gündoğan en Ingelise de Jongste. Een fantastisch initiatief waar een paar honderd mensen aan meededen (waaronder ook ik). Ik ben hen allemaal enorm dankbaar dat ze er waren. Maar toch even: we wisten toen ook al heel goed hoe gevaarlijk dit kabinet zou zijn. Waarom waren we dan, in een land met miljoenen inwoners, bij die mars maar met maximaal een paar honderd mensen?

Mensen die zich ook zorgen maken: waar waren jullie toen? Waar zijn jullie nu? Waarom hoor ik jullie zo weinig? Waar is jullie woede? Jullie paniek? Waarom laten we dit massaal gebeuren?

Want jullie stem doet er wel toe. Een deel van de reden dat de rechtse politiek vol gas kan doorzetten, is omdat ze zelfs bij hun meest extreme plannen geen massaal tegengeluid horen. “Het volk” vindt het blijkbaar prima. Maar stel je voor hoeveel sterker die mars was geweest als we er met tienduizenden of zelfs honderdduizenden hadden gelopen.  Daarom is het zo essentieel dat we wel van ons laten horen.

Als het gaat over “geluiden uit de samenleving”, dan moet dit zijn wat het gesprek domineert. We moeten de druk opvoeren, zo hoog dat de zittende politiek niet meer om ons heen kan. Daarvoor moeten we massaal glashelder duidelijk maken dat we deze radicaalrechtse verwoestende politiek niet accepteren. Allemaal, massaal, gezamenlijk, constant, luid en onvermijdbaar. En dat kan ook.

Ik weet dat er meer mensen zijn die zich zorgen maken over dit kabinet. Als je dit nog steeds aan het lezen bent, dan denk ik dat jij dat ook voelt. Stel jezelf dan fundamenteel de vraag: wil jij dit gewoon laten gebeuren? Wil je dit radicaalrechtse, haatdragende, antidemocratische kabinet gewoon hun gang laten gaan? Wil je hen massale schade laten aanrichten, mensen laten breken en de rechtsstaat laten slopen terwijl we zelf hooguit een beetje mompelend toekijken?

Of wil je dit kabinet, de coalitiepartijen en de rest van Nederland ook laten merken dat jij dit niet accepteert? Wil je helpen om een vuist te maken die de politiek niet kan negeren?

Dit weekend is er opnieuw een demonstratie. ‘Geef haat geen macht!’, georganiseerd door Platform Stop Racisme & Fascisme en ondersteund door tientallen andere organisaties. Komende zondag om 13:00 uur, bij het Spui in Amsterdam. Ik zal er zijn. En ik vraag je, als je iets geeft om de rechtsstaat, de grondwet, mensenrechten of gelijkwaardigheid: kom dan ook. Sta op. Maak een vuist. Spreek je uit. Laat van je horen. Wees luid. Kaart het aan in gesprekken, blijf het aankaarten en kom ook naar andere demonstraties. Trek een grens. Doe iets.

Dit kabinet had nooit mogen aantreden, maar nu het er zit moet het zo snel mogelijk weer aftreden. Radicaalrechts moet altijd uit de macht worden gehouden - en nu meer dan ooit. Als we dat willen bereiken, dan moeten we allemaal luid en duidelijk een fundamentele grens trekken. Dan moeten we massaal duidelijk maken dat we dit nooit zullen accepteren. En de massa begint ook bij jou.

Geef haat geen macht. Toen niet. Nu niet. En nooit weer.

Lees hier meer over de demonstratie. N.B. Deze column is op eigen titel, en deze column en de auteur zijn op geen enkele manier geassocieerd met de organisatie van de ‘Geef haat geen macht!’-demonstratie. Lees vooral ook het manifest op hun website!